Als ik aan Wim denk, dan denk ik aan het opstarten van de dochter gemeente in de Literatuurwijk.
Wat een schitterende man. Sterker nog: wat een schitterend echtpaar. Wim en Ali.
Maar ook hun fantastische dochter Saskia. Ik mocht erbij zijn toen haar schoonmoeder overleed. Ik mocht ook de uitvaartdienst leiden. lIk zat vanmorgen in de dankdienst en verbaasde mij erover: wat zijn de kinderen groot geworden!
Lieve mensen, wij gaan Wim weer zien. Daar mogen wij ons op verheugen. Heel veel sterkte Ali, Saskia, Jasper, Jeffrey, en de kinderen.
God zegen jullie,
Ivan Gilson

Wim, dank voor alles wat je mij geleerd hebt. Je had altijd oog voor de mens en was een groot voorbeeld voor velen. Met jouw inzet voor de jaarlijkse Brandweerdag heb je iets achtergelaten dat blijft voortleven.
Ik ben dankbaar dat onze paden elkaar gekruist hebben. Rust zacht. 🙏🏽💫

Wat een bijzondere dankdienst was het en wat zijn er prachtige woorden en ervaringen gedeeld. Wat een getuigenis was Wim door de liefde die hij met iedereen deelde.
Het eerste wat ik mij van Wim herinner is dat hij mij als kind een rondleiding gaf door de brandweerkazerne en in de kerk (toen nog in Baken Stad) voor mij gebeden heeft en vanaf dat moment een betrouwbare steun en voorbeeld is gebleven. Wim is mijn kringleider geweest, mijn vriend en fotografie buddy. Ook heeft hij mij warm gemaakt voor het sterrenkijken en weer nog dat ik een joekel van een verrekijker van hem mocht lenen om met eigen ogen de Andromeda Galaxy te kunnen bekijken. Later vond ik een fotoreportage terug die van hem heb gemaakt waarin hij knutselt aan zijn telescoop en met hout aan de slag was.
Ik kijk rustig op een fantastisch en inspirerende vriendschap en zie er naar uit om hem later terug te zien als ik ook bij Jezus zal zijn.

Ali, Saskia en de rest van de familie (in bloed en geest) eens ik veel sterkte en steun toe in het verwerken van dit tijdelijke verlies. Gods zegen.

Dag lieve Ali, Saskia en verderde familie,
Zo juist de afscheidsdienst in de Wegwijzer bijgewoond. Het was een heerlijke dienst met alle mooie herinneringen aan het leven van Wim. Ali, Saskia en familie van harte Gods vrede en liefde gewenst bij de rouw verwerking. Het is heel bijzonder dat het leven van Wim zoveel liefde en vrede nalaat. Zo willen wij hem ook blijven herinneren.
Ali in het bijzonder veel kracht en liefde van God gewenst, wat fijn dat wij elkaar al zoveel jaren kennen.
Johan en Ankie van de Sluis

Lieve familie,
Wat ga ik de knuffel missen die ik altijd ontving als ik het Missiecentrum binnenstapte op een zondagochtend! Stevig vastgepakt hoorde ik dan in mijn oor: "Broertje, wat ben ik trots op jou!" En soms kwam daar achteraan: "Hou vol!"

Toen we nog maar net aangeschoven waren in Parousia-West, vroeg men mij om een gezinsdienst te organiseren. Na wat brainstormen besloten we om de dienst te draaien rond het verhaal van Simson en werd ik verwezen naar Wim voor het eventueel maken van een decor. Wim kwam naar het gebouw van Zending over Grenzen en samen maakten we daar een paar schitterende pilaren van piepschuim, keurig in losse delen die door Simson goed omgetrokken konden worden. Het was een warme zaterdagmiddag, we stonden in het magazijn te werken en Wim ging de aan elkaar-geplakte piepschuim platen enthousiast met een handzaag te lijf om ze in een mooie ronde vorm te zagen. De combinatie van warmte, zweet en heel veel rondvliegende piepschuim-bolletjes veranderden Wim in een regelrechte verschrikkelijke sneeuwman. Achteraf heel jammer dat ik er geen foto van heb gemaakt... We hebben ontzettend gelachen en de dienst werd een succes!

In Zending over Grenzen vierden we trouwens ook zijn pensionering met een heuse fake-brandmelding - die vergeet ik ook niet meer. Op zijn gezicht lichtelijke ergernis om de grap, opluchting en wat 'opgelatenheid' omdat hij in het middelpunt van een feest bleek te staan...

In de jaren die volgden heb ik Wim zien groeien in zijn positie binnen de gemeente toen hij oudste werd - wat een feest was dat: eindelijk een échte herder-oudste die niet om zijn bestuurlijke kwaliteiten gekozen was, maar eenvoudigweg om zijn levende en zichtbare relatie met God! Wat heb ik daarvan genoten! En ook toen het ingewikkeld en moeilijk werd, hield hij zijn rug recht en zijn Koning voor ogen.

In De Wegwijzer diende hij trouw en bemoedigde hij iedereen die hij sprak, en mij dus ook veelvuldig.

Wat een zegenrijk bestaan heeft hij gehad en ik voel mij bevoorrecht dat ik daarvan heb mee mogen proeven.

Door jou is de gehandicapten dag een groot succes geworden waar nu nog steeds de vruchten van worden geplukt. Je was een bijzonder mens tot ziens

Lex en Karin Plante