Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Beste Wim,
Gisteren was het al weer een jaar geleden. Gisteren was het pas een jaar geleden.
We hebben met een select gezelschap, onder het genot van spijs en drank, herinneringen aan jou opgehaald. Er is veel gelachen. Menig traan is geplengd.
Hoe verder van de sterfdatum, des te groter wordt het gemis. We moeten ons verdriet een plekje even. Dat lukt wel, maar kost tijd. Veel tijd. Ze zeggen dat de tijd alle wonden heelt, maar niemand zegt er bij wanneer. We missen je. Ik mis je.

Je broertje

Elke dag kom je wel een keer in mijn gedachten langs. Ik bekijk af en toe je portret en besef dan opnieuw dat je er niet meer bent. We deelden een stukje geschiedenis dat verder niemand ( meer ) kent. Zoals elk leven heeft ook het jouwe ups en downs gekend, maar je humor heb je nooit verloren. Die humor mis ik nog het meest. Voor mij ben je meer dan een herinnering. Voor mij blijf je altijd mijn grote broer.

Gemis.
Je kunt nooit van te voren weten hoe het zou zijn maar dat je zo verschrikkelijk gemist wordt doet pijn ,maar er zit een diep respect en liefde voor de jaren dat we samen waren liefs Willemijn.

Nooit geweten dat het gemis zo erg zou zijn.
Nooit geweten dat het het gemis zo 'n pijn zou doen.
Ik mis alles aan je, je lach, je adviezen, je "luisterend" oor en jouw aanwezigheid aan de zijlijn! Hou van je!