Wim kon al op jonge leeftijd heel goed tennissen. Als lid van de TC Zandvoort zorgde hij samen met zijn vriendje Hughan op vele banen in de regio voor plezier op de baan, maar vooral ook daarbuiten. Misschien noemde je dat toen wel echte kwajongens. In leeftijd een jaar of 8 ouder en als lid van WOC speelden wij regelmatig tegen elkaar.
Ergens rond mijn 17e werd ik gevraagd om umpire te worden. In de loop der jaren daarna heb ik Wim vele malen mogen scoren. Zijn fratsen om een umpire van zijn stuk te brengen, vooral met zijn dubbelmaatje, staan mij nog helder voor de geest.
Bij het ouder worden kwamen wij elkaar regelmatig tegen, waarbij gezelligheid en humor de boventoon voerden.
Hoogtepunten hierbij waren ongetwijfeld de MidLife happenings op Zandvoort.
Ontmoetingen op de Haarlemmermeersche Golfclub waren altijd competitief. Even humoristisch laten weten op welke hole hij nu weer iets heel uitzonderlijks had gepresteerd.
Op afstand werd meegeleefd met zijn afnemende gezondheid.
Evelyne en kinderen heel veel sterkte.
Ben Dicker

Wanneer je naar Wim keek of tegen hem speelde gebeurde er veel buiten de lijntjes maar binnen de regels.
Veel tekst, heel veel tekst, ook met veel kritiek op zichzelf , en veel lachen, heel veel lachen .
Zo kon de tegenstander niet al te geconcentreerd blijven, terwijl Wim moeiteloos schakelde van plezier naar gedrevenheid met zijn ludiek, creatief spel en zijn leuke zelfontworpen techniek.
Gesprekken daarbuiten waren vergelijkbaar, buiten de paden , binnen de perken, waar Wim inzicht en vooral aandacht toonde en zonder teveel cynisme maar met humor zijn eigen handel en wandel schetste.
In zo'n gesprek vertelde Wim eens dat hij wel een duidelijke lijn in zijn leven zou willen volgen, maar hij corrigeerde zich snel, het zou toch een stippellijn worden, en doe maar met potlood en ook maar in de vorm van een hele grote cirkel, zonder eind. Tsja.
De cirkel was nog lang niet gerond.
Echter, in mijn ogen, heeft Wim ontzettend genoten van zijn levenswandel.
En ik ben blij dat ik af en toe een klein stukje heb mogen meelopen. Wat een fijne gozer.
frithjof

Vanaf het moment in 1985 dat ik als 45 jarige en relatief oude nieuwkomer in de jeugdige Burroughs/Financial groep binnenkwam heb ik Wim ervaren zoals omschreven op de bovenstaande gedenkplaats en de overlijdenskaart. Dat is in mijn 15 arbeidsjaren en de inmiddels 20 jaar daarna onverminderd zo gebleven.
Wij wensen zijn naasten en ook ons allen de kracht om dit grote verlies te verwerken.
Jan de Waal

Toen ik Wim’s sollicitatiebrief ontving, heb ik hem zo snel mogelijk gebeld. Het werd een lang gesprek. We hadden de volgende dag een afspraak. Hij werd binnen enkele dagen aangenomen. Zijn eerste echte confrontaties met de business was op oudejaarsdag. Ik werd om 7.30 uur uit mijn bed gebeld door de heer Been van Banque de Paris et des Pays Bas. “We gaan vandaag een nieuwe computer bestellen”. Ik bracht alles in stelling en ging z.s.m naar de Herengracht. Ik had Wim gebeld met de vraag of hij ook wilde komen met een telmachine en het prijzenboek. Hij was net naar cursus geweest en begreep de configuraties. In de onderhandeling met de heer Been vlogen de modules over tafel. Wat geheugen erbij, een extra disk, een tape-unit minder, welke printer. Dan nog wat softwaremodules en terminals. Wim hield de stand bij en keek een beetje bijgelovig met zijn bekende lach. Is verkoop zo simpel. Later zou hij ervaren, dat het niet altijd zo vlot zou gaan. Veel voorbereiding met kennis van zaken is essentieel. Het werd een order van 4,5 miljoen op de laatste dag van het jaar. Ik was Wim’s eerste manager. Dat schept altijd een speciale band. Ik was nogal ontdaan, toen ik vernam, dat het slecht ging met zijn gezondheid. We hebben enkele maanden geleden nog een lang telefoongesprek gehad. Ik wens Evelyne en de kinderen alle sterkte toe in de komende tijd.
Rob Overvliet

Wij hebben Wim, als vrienden van Marc en Evelien, ontmoet op een gezellige verjaardag bij Marc en Evelien in de tuin.
Bij binnenkomst was het natuurlijk direct duidelijk wie Wim was, immers twee druppels water met zijn zoon! Niet alleen qua goede looks, maar ook zeker qua persoonlijkheid. Een open, vriendelijk gezicht. Iemand die direct op je af komt om een hand te geven en waarmee je gelijk gezellig staat te praten. Iemand waarvan je later denkt: daar zouden er meer van moeten zijn!
Je mag je gelukkig prijzen als je zo'n voorbeeld in je leven hebt!

Wim, Hoofddorp