Tips over condoleren of herinneringen delen?
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Jopie - Asperen
13 december 2020
Beste Jan, kinderen en kleinkinderen,
Wilma…. Lieverd, Lieverd toch….wàt een verdriet….
Met verbijstering en diep ontroerd lazen wij het bericht dat Wilma was overleden.
Niet te bevatten….
Zò’n ongelòfelijk lieve vrouw….
Zò’n onbaatzuchtig mens….
Wanneer we aan haar denken zien we een mooie, lieve, sprankelende en humorvolle vrouw….
Ik leerde Wilma kennen bij Toneelvereniging ”Het Amusantje” en had direct
een warm gevoel bij haar.
Op de repetitieavonden zaten we altijd bij elkaar en hadden het grootste plezier.
We waren heel serieus in het oefenen van onze rollen, maar we lagen ook vaak
(eigenlijk wel iedere week) dubbel van het lachen. Wanneer er een opmerking
gemaakt werd hoefden we elkaar alleen maar aan te kijken….
Tranen van het lachen….
Ik keek steeds meer uit naar deze avonden, wat hàdden we een lol met elkaar!
Wilma, heel basaal, wars van opsmuk….
Ik, altijd in de make-up, onafscheidelijk van mijn pumps….
Wilma was in staat om door mijn onzekerheid heen te prikken.
Zij voelde mijn onzekerheid onder mijn ”masker” en hoge hakken.
Het voelde zelfs zo goed in haar gezelschap dat ik het aandurfde om regelmatig
in Leerbroek ”een bakkie” te gaan doen!
Wat heb ik dààr warme herinneringen aan….
Met Dimitri in de box konden we uren met elkaar praten.
Zelden….hèèl zelden komt er iemand op je levenspad waarbij je voelt:
”Dit is goed”…. dat was Wilma….
Helaas werden de contacten minder.
Wilma kreeg nog twee kinderen en verhuisde naar Heukelum.
Bij ons bleef een zwangerschap uit en ik bleef fulltime werken.
(op onze 11e trouwdag kregen we tòch nog een dochter)
We hadden het, ieder op onze eigen wijze, druk met onze werkzaamheden.
We kregen echter, dankzij Facebook, na jaren tòch weer contact met elkaar.
Wat vond ik dat heerlijk!
Haar pràchtige zelfgemaakte Kerstkaarten weer te mogen ontvangen….
Het was voor mij een feestje!
Haar enthousiaste verhalen en fotoverslagen te lezen, ik genoot ervan!
Ook Truus van Gemert, één van de ”oudere” toneelspeelsters, ”babbelde”
gezellig met ons mee op Facebook.
Het was, tot mijn grote vreugde, zelfs de bedoeling dat Truus, samen met Jan en Wilma, een avondje naar ons zouden komen om de draad weer wat op te pakken.
Door Corona moesten we de afspraak helaas uitstellen….
Niet vermoedend dat Corona onze afspraak onmogelijk zou maken….
”Wat als later eerder komt
Eerder dan verwacht”
Het is misschien niet te begrijpen dat ik Wilma zo mis, maar het feit dat ik al
weken van slag ben door haar overlijden zegt misschien wel genoeg.
Uiteraard is het voor jullie vele, vele malen erger.
Ik wil alleen maar zeggen hoe òngelofelijk bijzonder ze was….
Omdat ik graag een bericht met een foto wilde plaatsen in het herinneringsboek
zijn we, de dag voor de crematie, samen op zolder op zoek gegaan.
Sjaak heeft destijds alle toneeluitvoeringen gefotografeerd, dus materiaal genoeg!
We hebben alles, keurig gerubriceerd, in kunststof kratten opgeborgen dus we dachten:”Dat pakken we even”
Helaas…. niets was minder waar…. niet te vinden (ze mòeten er zijn!)
Na twee uur zoeken hebben we het opgegeven….
Donderdag 26 november hebben we samen naar het afscheid van Wilma gekeken….
We zijn diep onder de indruk van de prachtige dienst!
De prachtige kaart….
De troost en kracht die Jan uitstraalde naar zijn gezin….
De emotie van de kinderen....
Het ontsteken van het hart door de kleinkinderen….
De mooie woorden….
De prachtige, zorgvuldig gekozen, muziek….
De schitterende bloemen….
Alles zo Wilma waardig….
De vrijdag na de crematie wilde ik tòch weer verder met mijn zoektocht naar de ”Amusantje foto’s”
Plotseling verschenen op Facebook de foto’s waar wij naar op zoek waren….
Hoe kon dit? Hoe was dit mogelijk?
Wat bleek….
Wilma heeft blijkbaar een aantal foto’s van ”Het Amusantje” ingescand en deze op
27 november 2017 geplaatst op de Facebookpagina van ”Oud Leerdam”
Truus van Gemert heeft mij destijds getagt.
Om deze reden kreeg ik nu te zien:
”Je hebt een herinnering van drie jaar geleden”
één voor één kwamen de foto’s tevoorschijn waar wij naar op zoek waren….
Dit was geen toeval, dit viel ons toe….
Ik ben heel blij dat Wilma dit heeft gedaan!
Ook om reden dat ik niet zeker wist of zij het wel prettig zou vinden dat ik
foto’s van haar ”zomaar” deel (privacy)
Maar doordat ze deze zelf openbaar heeft geplaatst weet ik ”het is goed”
Het voelt als toestemming….
Wilma…. Lieverd, Lieverd toch….wàt een schitterende herinneringen….
Het was een eer jou te mogen kennen.
Jij hebt de wereld zòveel mooier gemaakt!
Lieve Jan, kinderen en kleinkinderen,
Wat Wilma op deze aarde heeft achtergelaten is onuitwisbaar….
Wij wensen jullie alle moed, kracht en sterkt voor nu en in de toekomst!
Warme groet,
Sjaak en Hetty
Gieltjes-’t Lam
Lieve Wilma,
Na ons trouwen stuurde jij ons deze prachtige kaart als felicitatie. Een van je grote hobby's naast fotograferen was het maken van kaarten.
Dit prachtexemplaar zal bij ons altijd een speciale plaats krijgen en ons herinneren aan jou. Wij wensen de familie heel veel sterkte.
Liefs,
Merel en Ian
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Sven - Heukelum
28 november 2020
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Tine &Hendrik - Heukelum
26 november 2020
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Hennie - Heukelum
26 november 2020
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.