Walter,
Als mens en collega zullen we je missen, je humor en je gezelschap waren voor mij altijd een lichtpunt. Als ik je tegenkwam op het eindpunt konden we altijd wel lachen.
Ik zal je niet vergeten vriend!
Henk Kuiper

Lieve Walter, Wally, knuffelbeertje....
Meer dan eens was jij mijn steun met je woorden , hoe onverwachts is je overlijden nu. Ik zal je missen, je levendige persoonlijkheid je vrolijkheid en je optimisme. Dikke dikke kus ...Peter Walsteijn

Lieve Walter,

Ik was vroeger als klein kind altijd groots fan van Sylvester van de Looney Tunes en wat was het geweldig toen jij in ons leven kwam in 1998 met als 2e naam Sylvester, zo noemde Sandra en ik je dus ook al snel.
Dat vond je ook niet erg, want je was ook een groots liefhebber van cartoons en vooral Disney.
De vakanties naar Amerika van jullie vond ik altijd geweldig, ik wou dan ook graag altijd mee met brengen en halen om de verhalen te horen en naderhand de door jou gemaakte film te kijken. Er kwam eigenlijk ook altijd een leuk presentje mee, waar ik altijd dolblij mee was.
De passie voor auto's en films konden wij heel goed delen. Je had nog zoveel plannen voor als je weer wat mobieler zou zijn, hier zat ik dan ook erg op te hopen dat het goed zou komen en dat je gewoon weer de dingen met gemak kon doen die je zo leuk vond. Maar die 2e kans heb je niet mogen krijgen.
Nu ik zo dichtbij woon heb ik ook de mogelijkheid om Ton zoveel mogelijk te helpen in alles en dat zal en wil ik ook graag doen. Om dit grote verlies zo goed mogelijk te kunnen verwerken.

Rust zacht lieve Wallie en hopelijk tot ooit.

Met verdrietige groet,
Je neefje Michel.

Ik kende Walter niet persoonlijk maar heb hem een beetje leren kennen via zijn blogs.
Ik wil zijn partner Ton en zijn familie heel veel sterkte wensen met dit niet te bevatten verlies.
Marion ter Schuur

Wil ton en alle naaste familie, en natuurlijk ook alle vrienden en kennissen heel veel sterkte wensen met dit plotselinge grote verlies

Sandy

Zoals ik hier in meerdere berichten lees, kende ook ik Walter niet persoonlijk.
Maar via de leuke blogs over Amerika heb ik Walter toch een beetje leren kennen.
Wat een groot gemis moet dit zijn voor Ton en de familie. Ik wil hun dan ook condoleren met dit grote verlies.

Those we love, don't go away,
they walk beside us, every day.
Unseen, unheard, but always here,
still loved, still missed, still very dear.


Hannie Dane

Op 15 januari 1986 ontmoette ik Walter voor het eerst, we kwamen samen in dienst bij de RET als VIC medewerker. Toen we daarna doorstroomde naar een vast baan binnen de RET mochten we allebei naar de tram. We kwamen elkaar dan ook vaak tegen en hadden altijd wel iets om over te kletsen. We hadden veel gemeen, onze liefde voor: Apple, Amerika, Starbucks (met name de Lemon Iced Pound, de Amerikaanse versie!), fotograferen en de tram.
Het was leuk om je te ontmoeten op Schiphol, ik net geland na een vlucht vanuit Amerika en net op weg daar naar toe. Wat hebben we hier thuis genoten van je blogs, de foto's en de video's. Soms van plaatsten waar we nog niet geweest waren en soms was het een feest van herkenning.
Bijzonder vond ik het ook om bij jullie huwelijksvoltrekking aanwezig te zijn, zelden heb ik Walter zo blij en gelukkig gezien!
Ik vond het zo goed van hem dat hij besloten had een maagverkleining operatie te laten doen. Mijn vrouw heeft dat een paar jaar geleden ook laten doen en ik gunde hem ook de bevrijding van die 'last' en weer de conditie om dingen te ondernemen.
Ook hier thuis waren mijn vrouw en kinderen geschokt door het overlijden van Walter, alhoewel ze hem nooit ontmoet hebben kende zij hen uit mijn verhalen in de afgelopen 30 jaar als een hele fijne en goede collega van mij waar ik ook een zwak voor had.
Helaas is het nooit van gekomen om die 'kom eens eten' afspraak echt te maken want zijn kookkunsten werkte hier aanstekelijk voor mijn vrouw, we hebben inmiddels ook een slow cooker......
Ton, ik weet hoe blij en gelukkig hij met jou was en ik zei soms tegen hem: "Dit Ton van jou boft maar met zo'n vent!" Het gat wat er nu in jouw leven valt is niet te bevatten en ik wens je heel veel sterkte en kracht toe in de periode en deze eerste weken in het bijzonder.
Natuurlijk wens ik Alex, Monique, Wando en Astrid, (hen ken ik alleen via FB) en andere familieleden ook heel veel sterkte met het verlies van Walter,
Op de kaart staat "Het leven is wat je overkomt terwijl je andere plannen aan het maken bent", dat is inderdaad zo en helaas komt Walter niet aan alle plannen toe want het leven is niet eerlijk!
Walter, de herinneringen en verhalen zullen we nooit vergeten. Bedankt dat ik een collega mocht zijn alhoewel ik liever nog een aantal jaren met jou op de tram gezeten had en dan net als samen in dienst komen ook tegelijk met jou met pensioen zou zijn gegaan.

Groet,

Peter

Zo ken ik je. Genieten van de mooie dingen in het leven.
Helaas is het jou niet gegund om dit nog langer te mogen doen samen met de mensen en dieren om je heen.

Via deze weg wil ik je man, familie, vrienden en collega's heel veel sterkte toewensen met dit verlies.

Walter ik hoop dat je daar boven verder mag gaan met genieten.
R.I.P.

Hoewel ik je niet persoonlijk kon heb ik, dankzij je geweldige blogs over onze gemeenschappelijke verslaving, toch het gevoel je een beetje te kennen.
Ik schrok dan ook behoorlijk toen ik het ongelooflijke nieuws van je plotselinge overlijden gisteren vernam, veel te jong ben je vertrokken!

Ik wens je man, hondjes en familie heel veel sterkte toe. Het gemis zal altijd blijven maar het verdriet krijgt ooit een plekje.

Dikke kus,
Monique
"de biegjes"

Daar staat ineens dat verschrikkelijke bericht op je iPad! S'ochtends dacht ik nog " he geen bericht op Facebook van Walter"!

We gaan je ontzettend missen!
Je humor, ondersteuning en hulp aan iedereen die iets over Florida wilde weten.
Voor Ton en de familie en natuurlijk de hondjes heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!

Familie Staalstra