Veel kracht en liefde voor elkaar toegewenst in deze moeilijke tijd. Dat mooie herinneringen aan Valerie jullie warmte mogen geven.

een warme groet van Hanneke van Oirschot

Heel veel sterkte voor iedereen in deze extreem moeilijke tijd...
Liefs,
François van der Staak & Brenda Geurts

Met ontsteltenis vernam ik zondag van Dennis het verschrikkelijke, verdrietige bericht wat er met Valérie is gebeurd. De ergste nachtmerrie die je maar kunt bedenken.
Wij, en jouw ouders leerden elkaar kennen als buren in de Boekelstraat, in die tijd zijn jij en Dennis geboren.
31 december een speciale datum en 31 december 1989 de datum die nog specialer werd. 1 januari 1990 lieten jouw ouders je vol trots aan ons zien, jullie net uit de Meiboom en ik nog op mijn kraambed in de Boekelstraat. We hebben hier nog een mooie foto van. Je staat vaak als baby met Dennis op de foto......een hele mooie herinnering. Na verloop van tijd gingen wij verhuizen naar de Delfgauwstraat.......en jullie ook.....we bleven ook daar buren. Daarna zijn we elkaar uit het oog verloren...................
Ik ben er zo stil van en het zit constant in mijn hoofd.
Dennis en Daniëlle zijn ook zo erg geschrokken van dit verdrietige bericht.
Je maakt zeker deel uit een stuk van ons leven, een lange periode dat we elkaar hebben gekend.

Beste Eric, Cheriëtte, Michèle en familie, we wensen jullie heel veel kracht, sterkte en liefde om dit enorme verdriet te kunnen dragen.

Valérie , de hemel is bezaaid met gouden sterren
die blinken in het schijnsel van de maan
maar 't allermooiste van die vele lichtjes
zien wij nog altijd in jouw ogen staan.

Patricia , Dennis , Daniëlle XXX

Lieve Cheriette, Erik, Michele en partners,
Op tuinfeestjes bij mijn broer en jullie buurman hebben we samen al veel en hard gelachen. Wat een schok is het, om te horen van jullie enorme verdriet. Valerie’s prachtige foto maakt het bericht nóg onbegrijpelijker. Hopelijk geven de vele hartverwarmende berichten jullie een heel klein beetje troost. Wij zijn in gedachten bij jullie vandaag. Veel sterkte gewenst.

Lief nichtje,
Wat hebben we vroeger toch veel gelachen. Dit begon al toen we iedere keer, als kleine kinderen, de gehele bovenverdieping bij opa en oma, samen met Michèle, omtoverden tot een ondoordringbaar spinnenweb van draden wol. We moesten hier altijd gierend van 't lachen, door een van onze ouders, met een schaar uitgeknipt worden. Of toen we er met z'n allen tegelijkertijd achter kwamen dat we altijd misselijk naar huis gingen als we een feestje bij oma hadden gehad, omdat we weer véél te véél chips, snoep, kaasjes, zoute stengels, pindarotsjes, broodjes, soep met ballen, kroketten en weet ik 't wat gegeten hadden. Of toen je me voor het eerst helemaal trots (als nieuwe fan) hardstyle liet horen op je mp3-speler. Dat vond ik toen erg 'cool', omdat ik rond die tijd volgens mij nog steeds met van die gare Hitzone muziek in de weer was. Vervolgens gingen we beide studeren en uiteindelijk ook werken. Druk, druk, druk, ieder een eigen weg. Die tijd is, voor mijn gevoel, voorbij gevlogen... Maar wat heb jij juist in die tijd gestreden en wat heb jij je (voor alles en iedereen) sterk gehouden. En ondanks dit alles bleef je altijd lief, zorgzaam en ontzettend attent. Ongekend, hoeveel levens jij op een warme en positieve manier hebt beïnvloed. Daar heb ik niets dan bewondering en respect voor.
Vandaag was het afscheid... En wat was het mooi (en goed geregeld), maar het valt me ook erg zwaar. Je laat een gapend gat achter in onze familie. Gelukkig weet ik dat je je in goed gezelschap bevind. Opa heeft je vast opgewacht en met open armen ontvangen (of laten schrikken met een flinke niespartij 😜). Doe hem maar de groeten van me.

Lieve Valerie, de strijd is ein-de-lijk over. Rust zacht.

🌟

Tot ooit,
Chris

Ik heb je niet gekend maar ik weet dat je zusje ontzettend trots op je is en dat je enorm gemist zult worden.

Heel veel sterkte en kracht voor iedereen die je nu moet missen.

Harm van Kuijk

Hoi chick,
Ik kan me nog vele mooie momenten met jou herinneren. Bedrijfsfeest waar we als laatste stonden te dansen en jij letterlijk alle woorden mee kon zingen van de top 40 liedjes. "Ik kom binnen zo van hoempapa..." zie ik je nog zingen. Je hield van dansen en muziek. Dat deelde wij naast veel ervaringen op werk waar ik jou heb leren kennen. Laatste keer dat ik je zag, kwam je op mij afgerend op de 90s feest in Tilburg. Je herkende me in de menigte en schreeude mijn naam voordat je om mijn nek sprong. Als ik er aan terug denk heb ik nog steeds een glimlach op mijn gezicht.
Ik ben blij dat ik je heb leren kennen. Dank daarvoor.
Sterkte voor alle naasten gewenst met een glimlach en een traan.

Op een mooie zomerdag in 2007 reed jij op een scooter ons leven binnen. Vriendinnetje van onze jongste zoon Ruud.
We leerden je kennen als een ongelooflijke lieve meid. Lief en zeer zorgzaam voor allen die jou na aan het hart stonden. Voor Ruud, opa en oma, ons, onze andere kinderen en de kleinkinderen. Iedereen was onder de indruk van jouw liefdevolle aandacht, spontaniteit, humor, creativiteit en ga zo maar door.
Zéér bezorgd waren we toen we merkten dat je het meerdere keren mentaal zo zwaar had dat je er ook veel lichamelijke klachten door kreeg. Je wereld werd toen heel klein. We hebben alles geprobeerd om je te helpen en dat waardeerde je ook zeer. Het was helaas niet genoeg.
Na de pijnlijke breuk met Ruud verdween je plotsklaps uit ons leven. Maar NIET uit ons hart. We blijven met veel liefde aan je terugdenken en hadden het graag anders gezien.
Lieve Valerie, hopelijk heb je nu de rust gevonden. Je masker is inderdaad af. Je hoeft je niet meer groot te houden. Rust zacht lieverd.
Veel sterkte ook voor de achterblijvers. Wij denken aan jullie.
Liefs Peter en Marja van Heijst.