Jij bent en blijft mijn wonder.
En voor altijd heel bijzonder.
Maar hoe kan het woord bijzonder.
Nu bestaan uit "bij" en "zonder".

Ik wil je er zo graag nog bij.
Maar moet nu helaas verder zonder.
De contradictie in het woord, zo voelt het leven zonder.

Toch blijf je in gedachten dicht bij mij.
Jij Tristan die ik liefheb en bewonder.
Jij bent en blijft voor mij altijd heel BIJZONDER.

Knuffels van Bianca

Lieve Tristan, te vroeg nam jij de vlucht,
Je ziel nu vrij, voorbij de dag en nacht.
Je bracht kleur in elke ruimte waar je kwam,
Nu blijf je stralen in elk hart, zo warm.

Je lach, je energie, altijd zo vol leven,
We missen je, maar jouw vibes zullen blijven.
De feesten, het plezier, je was altijd daar,
Nu dans je verder, waar de sterren zijn klaar.

Rust zacht, mooie ziel, jouw tijd was kort,
Maar je impact blijft, in ons hart, voort.

Wie je in je hart bewaart
Die raak je nooit meer kwijt
Wat wij samen hebben meegemaakt
Staat geschreven in de tijd
Wat wij samen beleefd hebben
Worden mooie herinneringen
Zij blijven in ons hoofd bestaan
De grote en kleine dingen
Met ieder van hier had jij wel wat
Een band soms zo speciaal
En nu wij je al zo missen
Is het zo onwerkelijk allemaal
Maar trots zijn wij op wie jij was
En voor ons altijd zal zijn
Denken aan jou als de wind straks waait
Bij elk straaltje zonneschijn
Bij de regen die op ons gezicht neerdaalt
Als een kus zacht op onze wang
Dan voelen wij de vreugde die jij hier gaf
Jouw hele leven lang
Herinneringen komen en gaan
gevangen in onze tijd
Maar wat je in je hart bewaart
Dat raak je nooit meer kwijt