De bosanemoon weet het niet
Kalm bloeit ze in het mos
Temidden van het fluisterende
Groene dennenbos
De wind danst vastberaden door
En aait het hoge riet
De boomklever en de bonte specht
Die weten het ook niet
Is dat wat de wandelaar zo trekt,
De onverstoorbare wereld achter elke bocht?
Zo passeert hij het leven groot en klein,
tot zijn laatste tocht ❤️


The wood anemone does not know
Calmly blooming in the moss
The pine trees in their dark green hues
Still whispering across
The wind dances determined
And strokes the high reeds
The nuthatch and the woodpecker
Keep on searching for a seed
Is that what attracts the traveller,
The undisturbed world behind every bend?
Passing by all parts of life,
until journey’s end ❤️

Lieve Trevor, de afgelopen drie jaar heb je je vol overgave ingezet voor Cooplink. Ik ben er trots op deel uit te hebben mogen maken van het team onder jouw voorzitterschap. Maar bovenal was het fijn om je op die manier als bescheiden en betrokken mens beter te hebben leren kennen. Onze samenwerking duurde veel te kort. Rust zacht, kleine man en heel veel sterkte voor iedereen die hij achterlaat.

Lieve Annemiek, Dora en Lianne,
Deze stilte zal zo oorverdovend zijn voor jullie. En zo ongewild, te vroeg, onnodig, hoe dan? en wat je al niet meer kan verzinnen. En toch is het zo.
Ik vond deze foto’s terug van alweer 7 jaar geleden. Toen voerden Trevor en andere husbands van ToutSweet vol verve dit stuk van John Cage op gedurende precies 4,33 minuten. Ze hadden er behoorlijk lol in. Grapjassen. Leuk wat t zeker.
Nu weten we amper wat te zeggen omdat Trevor’s stilte voor altijd is ingetreden.
We denken aan jullie.
Veel liefs Inge en Victor