In deze periode werkte Trees als kantine medewerkster bij de groente veiling. Trees zou stoppen met deze job omdat er gezinsuitbreiding kwam. De veiling wilde haar een leuk afscheid geven, en 12 maart zou haar laatste werkdag zijn.
Vince strooide echter roet in het eten ,want die kon niet wachten om geboren te worden, en kwam dusveel te vroeg.
Toen Jesse kwam 3 jaar later werd geboren was haar gezinnetje compleet .
Uiteindelijk is ze bij de Victory op bloemenveiling gaan werken. Waar zij met menige klant een goede band op bouwde.
Trees was vaak op de voetbal in s Gravenzande bij de jongens aan het kijken .Daardoor werd ze al snel gevraagd als vrijwilligster in de kantine en door haar enthousiasme later als gastvrouw in bestuur kamer.
Ook heeft ze Peet en Anja veel geholpen op de tennis in de Hoek, waar ze met veel inzet en charme gezellig mee hielp .
Trees, met haar goede kijk op mode en creativiteit, heeft zichzelf geleerd kleding te maken. Deze stonden haar altijd geweldig. Ook anderen kon ze altijd wel van raad voorzien, over kleding en styling of behang, vraag dat maar aan zus Carolien.
Voordat Trees en Ton aan kinderen begonnen hebben ze samen eerst mooie reizen gemaakt naar Amerika , Thailand , Indonesie , waar ze volop van genoten.
Met de vriendengroep op wintersport, waar ze bijna ingesneeuwd raakten.
Ook ben je een keer met Carla naar Etha in Oostenrijk geweest waar jullie vriendschap heel hecht en waardevol is geworden.
Dan waren er nog de vele mooie stedentrips met de vriendengroep. Tijdens vriendenweekend in Brugge, ging Trees onderuit met een Segway tour en moest daardoor voor de 2e keer aan een hernia geopereerd worden in duitsland, wat gelukkig weer goed kwam.
Trees heeft met haar gezin ook mooie vakanties beleeft ,vaak met het gezin van Perry en Carla naar o.a. Spanje ,Italië en Turkije , waar de jongens hun eerste biertje dronken nog voor hun 16 e jaar.
Later toen de jongens niet meer meegingen, hebben Trees en Ton samen nog mooie reizen gemaakt zoals o.a. een middellandse cruise, en Spanje.
Maar bovenal was Trees haar favoriete plek haar huis, ze wilde alles netjes en gezellig hebben en haar deur stond altijd open voor iedereen. Haar gekoesterde verbouwing heeft ze met Ton tot in detail bedacht en uitgevoerd, en ze was ontzettende blij met het resultaat.
Trees was dolblij dat er 2 meiden, Bente en Sofie, over de vloer kwamen, wat minder mannenpraat kon geen kwaad vond ze. Ze verwende ze graag met haar gezelligheid, maar ook speciale cadeautjes onder de kerstboom. Over verwennen gesproken……….. daar weten Vince en Jesse alles van……..
Trees zat ook nog in verschillende meiden clubjes, rosé-club, tuttenclub en naaiclub. Maar ook bloemschikken met haar zussen en vriendinnen, dat waren hele gezellige avonden…….wat zal ze daar gemist gaan worden
Na de verbouwing van haar huis nam Trees haar energie langzaam maar zeker af…., haar longen werkte niet meer volledig en een ader raakte verstopt. Ook kreeg Trees in 2022 te maken met een vernauwing rond haar hart. Al deze hobbels heeft ze goed doorstaan tot dat Trees dit voorjaar een zware longontsteking had opgelopen, waarbij ze een enige tijd in het ziekenhuis heeft gelegen.
Toen dit allemaal achter de rug leek, kregen we op 23 juni het slechte nieuws te horen van haar ziekte. Met deze wetenschap in haar koffertje heeft ze met Ton nog een mooie reis gemaakt naar Kos. Dit was een reis met een lach en een traan….. ,maar deze reis was heel waardevol om het slechte nieuws te verwerken en de laatste mooie vakantie herinneringen te maken.
Bij thuiskomst ben je nog bij veel mensen langs geweest voor een praatje of om een attentie te brengen. Ook het nieuwe huis van Jesse wilde je perse nog even zien, wetend dat je beide jongens op hun plek zijn gaf jou een fijn gevoel. Het was een race tegen de klok om bij iedereen langs te gaan.
Al snel bleek dat er geen behandeling meer voor je mogelijk was en raakte de ziekte in een stroomversnelling. En kort hierna kreeg je een hartstilstand en kwam je in het ziekenhuis terecht waar je nog een waardevolle week met veel gesprekken, tranen en knuffels hebt gehad.
Uiteindelijk mocht je naar het hospice waar je nog een paar dagen in een fijne omgeving afscheid hebt moeten nemen van al je dierbaren.
En waar je op 15 augustus het leven los hebt moeten laten .
Rust zacht KANJER

Trees is geboren op 3 oktober 1964 als 4e in de rij van 5 kinderen in een traditioneel tuindersgezin aan het Boomgaartspad in Naaldwijk.
Trees was een jaar of 6 toen ze met haar moeder mee ging naar de slager. De slager zei: ‘jongetje wil jij ook een stukje worst!’ Trees draaide gepikeerd haar hoofd opzij om trots haar oorbellen te laten zien, van hé kijk eens…. ik ben geen jongentje maar een meisje!!!
Ze doorliep de Johannesschool in Naaldwijk. Ze zat korte tijd op de kabouters, en is later met haar zussen gaan handballen bij Westlandia. Ze was, door haar tenger postuur goed in de cirkel.
Trees was een liefhebber van chips. Tijdens een grote schoonmaak vond haar moeder onder haar matras wel 11 lege chips zakken, welke ze eerder stuk voor stuk stiekem naar boven had mee gesmokkeld.
Logeerpartijtjes met nichtje Ingrid waren altijd dikke pret voor Trees, behalve die keer dat ze met een rubber bootje aan het varen waren en betrapt werden op het roken van hun eerste sigaretje. Dat was wel even schrikken voor de meiden
Na de lagere school ging Trees naar openbare MAVO in Naaldwijk. Mede door het overlijden van haar vader moest Trees het examenjaar nog een keer overdoen. Dit overlijden en het overlijden van haar favoriten neef Ruud, een paar jaar later hebben Trees heel erg aangegrepen, al zei ze er nooit veel over. Dit heeft haar mede gevormd tot de persoon die ze was : zorgzaam, belangstellend en hartelijk.
Aanpakken zat er al vroeg in bij Trees en daarom ging ze om een centje bij te verdienen kistjes papieren, had ze een baantje in de trosanjers , en paste op 2 kindjes in de avonduren. Daarna is ze in Poeldijk terecht gekomen bij de slagerij van Fam Scholtes. Hier heeft ze heel veel plezier gehad met Carina en Kees. In een onoplettend momentje snee ze van haar vinger ook nog een plakje af. Er waren klanten die speciaal voor een gezellig praatje met Trees naar die slager gingen.
Zelfs jonge jongens kwamen voor een glimlach van Trees langs !!!!!
Oud en Nieuw vieren bij de Molen in Monster dat deed ze op haar nieuwste gympen. Na een leuke avond waren de zolen van haar gympen volledig weggesmolten, daar baalde ze wel enorm van maar mocht de pret niet drukken.
Trees kocht van haar zuur verdiende centen een autootje. Daar heeft ze niet lang plezier van gehad want toen haar moeder op vakantie was reed ze hem in de prak. Het bijzondere was………dat een jaar later precies hetzelfde gebeurde…… Trees werd vriendelijk verzocht geen auto meer te rijden als haar moeder op vakantie was……..
Stappen in Naaldwijk en Hoek van Holland, was elk weekend een feest. Trees haalde het een paar weken geleden nog aan. ‘Weet je nog Yvon’ zei ze, dat we in jou Rooie Datsumpje naar de Hoek reden. Lekker tuffen in dat ding en dan de afrit missen…….. en via het gras zo naar beneden de Maasdijk af…………….. Na een goede landing lachend verder naar de Hoek.
Of onbezorgd de auto instappen bij twee vriendinnen die al 18 waren en naar Amsterdam gaan. Trees en Yvonne keken hun ogen uit als ‘groentjes’ .Toen ze naar huis wilde moesten ze nog lang zoeken,……………….. waar hadden we nu de auto ook alweer geparkeerd…...???
Ma zat ongerust te wachten, en dat heeft Trees geweten toen ze thuis kwam!
Zo heeft Trees nog een paar stoere vriendjes gehad met hele dikke auto's, voordat Ton in beeld kwam. Trees leerde Ton kennen via zijn zussen Yvon en Anja. Ton, toen nog bezig met andere bloementjes, viel uiteindelijk voor Trees d’r charme. Het klikte tussen die twee en er bloeide iets moois op.
Ze zijn in 1986 gaan samenwonen en op 16 september 1988 getrouwd. Ton wilde die dag trouwen in een witte Corvette met rode bies, alleen die werd door Trees afgekeurd ,want die rode bies matchte niet met Ton z’n pak, dus werd het een spierwitte Mercedes.

DE TIJD
kwetsbaar in de tijd kwam je aan
kwetsbare tijd voor jouw en je naasten
hier werden de laatste woorden gesproken
en de laatste dingen gedaan
om het leven los te laten

... en dan is er de stilte...
voorbij dat ,wat is geweest
niets dat nog hoeft

nu is het tijd voor de laatste eer
voor jouw die hier heeft mogen zijn
wij die jouw mochten ontmoeten
groeten jouw met respect
jij die onze gast was