Bij deze wens ik jou Willy en kinderen veel sterkte met het verlies. Omdat we met vakantie zijn via deze weg de condoleance.

Heel gek. Dat is het gevoel wat het eerste in mij opkwam. Een andere oud collega appen of zij meer wist en of dit waar was. Kort over gehad, herinneringen opgehaald. Verdriet, omdat Tonny (en natuurlijk Willy) mij zoveel hebben geholpen. Van het woensdag middag aanwaaien na therapie, terwijl ik vrij was, tot het na borrelen met een Hertog Jan. Met plezier daar gewerkt, zoveel geleerd en heel veel gelachen. Er zal altijd een plekje zijn voor deze herinneringen en voor jou.⭐️💗

Tonny.. wat hebben we gelachen… elke vrijdagavond standaard op de hoek van de bar..zenuwachtig met zien asbak caballero zonder te filter te paffen…zaterdagmiddag standaard na het beunen Bie Tonny aan het schap.. wat een humor “ eem zitten hoor hele dag ligg’n is ook nog al wat “ of kwam die weer aan met zien Cats band ( pfff ) haha mooie tijden gehad.. kom Bart wie drinkt achter in de bar eem paar pilsjes “ ok Tonny “ of de vraag Tonny alles goed ? Was altijd het antwoord kon wel duizend euro better.. maar nooit klagen altied goed te passe.. het ga je goed Tonny ❤️

Onvoorstelbaar……
Vanaf het moment dat jullie de Oranjerie openden en wij buren werden kwamen we dagen/nachten bij jullie over de vloer, Ilona en Danny nog jonge kinderen.
Wat een fantastische tijd hebben we beleefd in de Oranjerie, altijd tot diep diep in de nacht maar ook daarbuiten, Patrick met jou op het tennisveld en met ons allen een dagje uit.
Ook veel en groot verdriet samen gedeeld, het overlijden van Anouk, nachten hebben we gepraat, muziek geluisterd, gehuild, REM keihard aan, ook weer tot diep in de nacht.
Als we elkaar zagen was het altijd goed, we hadden een verleden samen wat nooit meer stuk kon!
Voor mij is de Oranjerie Tonny (en uiteraard Willy) dat zou vanaf nu voor altijd anders zijn maar de prachtige herinneringen blijven altijd bestaan, het was een deel van ons leven.
Lieve Tonny, wat zul je gemist worden!!

Liefs Sylvia

Ik zat even te lezen op Facebook en zag ineens een bericht verschijnen. Wat een schok, zo onverwacht. Sinds jaren kwam ik met plezier altijd langs. Jaren gedart en gezellig op je terras gezeten. Altijd gezellige tijd.
Samen ook wel gelachen en de laatste 2 jaar door Corona iets minder op terras. Ook je mooie eet-cafe verbouwd en dan zo ineens weg . We zullen je missen, goede reis en rust zacht.

Wie kent Tonny niet, altijd vriendelijk en gastvrij, samen met Willy, hard werkend en oog hebben voor de gasten. Veel te vroeg ben je weg genomen bij jouw dierbaren, ik wens jullie veel sterkte met het overlijden van jullie man, (schoon) vader en opa.