In januari 1980 kwam ik als 18-jarig broekkie bij de groep en het rayon Hellevoetsluis. De rayoncommandant was jij, onze opper, Pollemans. Als je Pol zei, wist iedereen wie je bedoelde. Je zal best heel wat te stellen hebben gehad met ons, want we waren een behoorlijk grote groep met veel mensen tussen de 18 en 22 jaar. Maar ik heb me altijd gesteund geweten door jou. Met vragen kon ik altijd bij je terecht, je was zeer behulpzaam. De "korte nachtdienst" duurde officieel tot 3.00 uur. Regelmatig had jij dan ook dienst, maar zelden ging je om 3.00 uur weg. Het werd eerder 4, 5 of 6 uur en zelfs de vroege dienst die om 7.00 uur begon heeft je regelmatig "goedemorgen opper" gewenst. Na 3.00 uur vonden er dan vaak mooie gesprekken plaats. Je was mijn ploegcommandant toen we de overgang van Rijkspolitie naar Gemeentepolitie mochten begeleiden in 1982 en 1983. Vorig jaar wilde ik me aanmelden bij Copper. Ik berichtte je van mijn voornemen en nog geen 5 minuten later belde je me al. In eerste instantie voelde het een beetje vreemd om de "ouwe" Opper ineens Ton te moeten noemen maar al vrij snel viel dit niet meer op. Ik merkte in alles dat je een heel actief en sociaal leven leidde, ondanks je pensionering. Je was ook actief om een reünie te organiseren voor de oud-RP-ers van Hellevoetsluis. Helaas heeft dit nog niet plaats gevonden omdat Corona roet in het eten gooit. Mocht de reünie alsnog plaats vinden dan zal er een grote leegte zijn, zonder jou. Ton, rust zacht! Familie en partner, ik hoop dat jullie verdriet een klein beetje verlichting krijgt door alle mooie en positieve dingen die iedereen hier schrijft. Heel veel kracht en sterkte voor de komende tijd. En blijf vooral het goede aan Ton herinneren. Het ga jullie goed!
