lieve Ton,

we zullen je vreselijk missen, achter de bar, in de keuken, op het veld, langs de lijn of waar dan ook.

Veel sterkte voor de familie,
Marjolein & Hannah Landheer

beste ton.
wat ben ik geshrokken je was een leuke en een fijne collega ik zal je missen ik was jou hansie oftewel
[niet huilen kaboutertje] rust zacht

heel veel sterkte voor vrouw en kinderen familie en heel hbs

Beste Tony,

Geschokt en verdoofd.
De laatste jaren zagen we elkaar niet zo vaak meer, maar ik bewaar hele goede en leuke
herinneringen aan je. Zowel op het voetbalveld als daar buiten.

Verder wens ik Marinanne en de kinderen heel veel sterkte de komende tijd toe.

Ton, rust zacht.

Peter ( Jo )

Als rand-HBS’er heb ik Ton Hemmes slechts zijdelings gekend. In mijn prille pubertijd ging ik veel uitwedstrijden met het eerste voetbalelftal mee, waar Ton aanvoerder van was. Op een doordeweekse avond was daar een uitwedstrijd voor een lokale (kranten)cup of zo naast het stadion in het Zuiderpark. Er waren slechts 10 spelers van HBS en ook de vaste grensrechter was er niet. Die cup leefde blijkbaar in die dagen (rond 1980) helemaal niet, want ik meen me te herinneren dat er verder ook helemaal geen supporters waren. Ton kwam aan mij vragen of ik de grensrechter wilde zijn. Ik wilde wel, maar durfde niet. Ton zag dat en zei dat hij zijn hand wel op zou steken als ik moest vlaggen. Okee dan. De eerste paar sprintjes viel ik bijna over mijn van spanning knikkende dunne puberbeentjes, maar aan de hand(en) van Ton heb ik de taak kunnen volbrengen en flink wat keren kunnen afvlaggen voor buitenspel.
Ton is nu helaas zelf, veel te vroeg, op het hoogste plan buitenspel gezet. Als ik zo naar de reacties hier kijk was die avond in het Zuiderpark tekenend voor Ton Hemmes bij HBS: Hij was er altijd, stimuleerde velen naar nieuwe stappen en hogere niveau’s en deed en passant ook nog ‘even’ alles wat anderen niet deden of (nog niet) konden.
Ik wens vooral de achterblijvende oer-HBS’ers en de familie van Ton Hemmes veel sterkte met het verwerken van deze dreun.

We zullen je missen....

Samen met mijn kinderen heb ik menig uur doorgebracht op het voetbalveld en in de kantine van HBS. Ton was bijna altijd aanwezig. Hij was altijd opgewekt, gezellig, vriendelijk en in voor een praatje. Alleen al aan zijn uitstraling was al te zien dat hij een ontzettend warm hart had. Hij bepaalde mede de sfeer in het clubhuis.

Voor vrouw, kinderen, vrienden en naaste familie zal het zeker ook een enorm gemis zijn.
Mede namens mijn kinderen Heime, Mees en Lasse en mijn man Walter Montenarie heel veel sterkte met het verlies van Ton
Ingeborg Klunne

Ton,

Ik heb je veel te kort gekend. Ik zal je warmte, openheid en goedlachse aanwezigheid op de club gaan missen.
Rust zacht.

Frank

Altijd behulpzaam, grote belangstelling voor anderen. Zo heb ik je leren kennen de afgelopen jaren. Je kinderen kunnen trots zijn, zo'n vader gehad te hebben. Alleen veel te kort. Marian, ik wens je veel kracht toe de komende tijd!

Ton, ik ben blij dat ik je de laatste jaren nog vaak gezien heb in de mooie achterhoek,

ik zal je missen! rust zacht

Michael (apie)

Beste familie van Ton,
Het was altijd een groot plezier om begroet te worden op HBS door Ton als ik weer eens op HBS was.Altijd hartelijk,vol belangstelling.Goeie vent !
Heel veel sterkte toegewenst !
Maarten Vos