Beste familie

Tom was iemand die overal interesse in had, was oprecht, vriendelijk, iemand waar je van op aan kon.
Hij begeleidde de kinderen in groep acht en gaf hun zelfvertrouwen voor hun verdere toekomst.
Dank je wel Tom.
Ans, kinderen, schoonkinderen, kleinkinderen, allen heel veel sterkte en kracht.

Thei en Jeanne Philippen-Lichteveld
Maud en Carlo , Roan ,Indra.
Laura en Gideon

Beste Tom,

Twintig jaar samen onderwijs in Echt
De “Angela” was alles voor je
Als een jong Broekje
Leerde ik van jou het Vak

Veel enthousiasme en hard werken
Veel plezier en samen plannen
Lachende kindergezichtjes waren het loon
Tevredenheid bij ouders en team

Een geweldige tijd
Met soms wat weinig ontspanning
Lange uren maar ook voldoening
De jeugdigheid straalde er van af

Het leven tekent wie we zullen worden
Onze paden scheidden zich onverwacht
Een onrustige tijd en nieuwe zorgen
Maar alles kwam op de Angela weer goed.

We troffen elkaar nog eens
In de straten van Echt
Hartelijkheid was steeds jouw deel
Het pad is klaar, je hebt nu rust

Een fijne tijd samen
Die twintig jaar
Dank voor al je steun en vertrouwen
Voor wat je voor mij betekende

In de hoop jou iets terug gegeven te hebben
In loyaliteit en erkenning
Nemen we weer afscheid
Tot een nieuw weerzien.

Warme groet, Tom
Rust in Vrede

Tjeu.

Wat hebben we een fijne tijd met jullie allen gehad. En Tommie en Ans als aanvoerder. Dierbare herinneringen blijven ons bij en die wensen wij jullie van ganser harte. Met oprechte deelname, Hub en Leny ten Haaf ST. JOOST.

Tom Thomassen leerde ik kennen als joviale, vriendelijke en bevlogen leraar op de Pedac in Echt. Later werd hij hoofd van de Angelaschool en had ik wel eens met hem te maken i.v.m. stage. Ook toen ik inmiddels zelf in het onderwijs zat, nam hij altijd tijd voor een praatje als we elkaar ontmoetten en vroeg hij steevast naar het wel en wee.
Omdat ik eens een videodocumentaire maakte over de Bevrijding van Echt en op het terrein van kleuterschool en Angelaschool moest filmen, werkte hij daar volop aan mee door op zondag de poort te openen en later te gaan sluiten. (in die tijd was het terrein bij de scholen nog afgesloten buiten de schooltijden) Hij had het met zijn baan al druk genoeg, toch werkte hij joviaal mee! Dat soort dingen tekenden Tom: Er zijn voor anderen en klaar staan voor de medemensen. Niet schoorvoetend, maar met heel zijn hart.
We hopen dat Tom nu mag rusten in Gods Vrede en dat jullie alle kracht en steun ontvangen om dit verlies een plaats te geven. Tom heeft jullie in ieder geval genoeg aan voorbeeld meegegeven waar jullie mee verder kunnen. Sterkte! We steunen jullie in deze dagen met onze gedachten, een kaarsje als lichtpuntje en ons gebed.
Echt, Peter Roufs en familie

Lieve Fam. Thomassen,

Wat zijn we geschrokken van dit trieste bericht.
Wat zullen jullie Tom gaan missen.
Iemand die altijd klaar stond met raad en daad, interesse had voor andere.
We zijn blij dat onze kinderen zijn enthousiasme hebben mogen delen.
We willen jullie heel veel kracht en liefde toewensen om dit grote verdriet te dragen.

Henk, Wilma,
Jeroen, Nicole,
Paul en Milou van Montfort,

Wat was het een verademing toen meester Thomassen als hoofd begon op de “meisjesschool”. Er ging een wereld open! We gingen meedoen aan het LSA, we gingen naar het Scapino ballet en zelfs op kamp. Hij durfde het aan om met een hele klas giechelende meisjes met de fiets van Noorbeek naar de Vaalserberg te fietsen. Wat was het fijn. En wat hebben we genoten. Het was een lieve man die voor iedereen aandacht had. En na ruim 40 jaar sprak hij je met je voornaam aan en vroeg hoe het was. Dankjewel voor alles. Heel veel sterkte voor de familie.
Coby Beckers, schooljaar 1979-1980