Anita, Milou, Jeffrey, Martijn en Sabine, familieleden en verder alle lieve en beste aanwezigen.
Wij zijn hier bijeen om afscheid te nemen van Tjeerd. En betreuren ten zeerste dat hij veel te vroeg afscheid van het leven heeft moeten nemen, na ruim 6 jaar chronisch ziek te zijn geweest.
Zijn overlijden werd verwacht maar kwam toch onverwacht.
Wij, Carola en ik hebben Anita en Tjeerd jaren geleden leren kennen. Wij hadden meteen een klik!
Samen zijn wij veel met elkaar opgetrokken: etentjes, horecabezoek, verjaardagen en korte en langere vakanties. Zoals naar Dubai, Normandië. Krakau, Maastricht, Wageningen, Terschelling en Wervershoof.
In Wervershoof gingen wij dikwijls vissen. Vangen deden wij niet veel, maar het was supergezellig!
Deze tijd vol vriendschap en warmte zullen wij nooit vergeten.
Tjeerd werd ziek en kreeg zijn lichamelijke beperkingen, maar genoot zichtbaar van het leven, Hij nam het zoals het kwam.
Nooit heb ik hem horen klagen en ondanks dat zijn beperkingen toenamen bleef hij, zover het toeliet, aan alles deelnemen.
En zoals in de rouwkaart staat: met diep respect en zo sterk in zij strijd.
Ook voor Anita heb ik diep respect
Jarenlang heeft zij dag en nacht voor Tjeerd gezorgd. En alles gedaan wat nodig was om Tjeerd zijn leven zo aangenaam mogelijk te maken.
Wij weten dat het zeer zwaar viel voor jullie beiden. En ook dat er veel verdriet was om de steeds afnemende krachten en toenemende ongemakken van Tjeerd.
Anita, het is bewonderenswaardig hoe jij en ook met steun van jullie l
Kinderen dit volbracht hebben. HULDE!
Jullie zijn zo'n hecht gezin en wat is het fijn dat jullie elkaar kunnen steunen in deze zware tijd.
Anita, je bleef ondanks alles, opgewekt en klaagde nooit. Veel bleef jij organiseren: ik noem bv. "de kookclub", met alle alle lieve vriendinnen en vrienden samen.
Maandagavond 3 december 2018 hebben Carola en ik afscheid van Tjeerd genomen.
Wij zagen er tegen op, maar wat was het mooi, warm en liefdevol om elkaar nog te spreken.
Samen met Anita en Ron hebben wij een onvergetelijke avond gehad. Een avond met verdriet maar ook met een lach.
Wat vonden wij het waardevol om zo afscheid te nemen van Tjeerd.
Wij zullen deze avond nooit vergeten!
Anita vertelde die avond dat zij en Tjeerd zaterdag 8 december 40 jaar getrouwd zouden zijn.
Tjeerd zijn antwoord was: Ja, dat is zo, maar dat maak ik niet meer mee.
Want dan ben ik al overleden....
Kippenvel, maar een antwoord wat ik nooit zal vergeten!
Tjeerd was die avond mijn inziens rustig en ontspannen en het leek erop dat hij zich berustte in zijn naderend einde.
Onze Tjeerd heeft jaren gevochten tegen zijn afschuwelijke ziekte. Een ziekte met fatale afloop.
Iedereen wist de afloop, echter niet wanneer.
Tjeerd is er niet meer.
Wij zijn verslagen, maar ook trots op hem.
In onze harten zal hij altijd blijven voortleven.
Groot is de leegte die hij achterlaat, mooi zijn de herinneringen die blijven.
Zolang wij over Tjeerd blijven praten, ervaren wij een gemis en zolang wij Tjeerd missen, is hij bij ons.
Want overleden ben je pas als iedereen je vergeten is.
En Anita, wij hebben het al besproken. Als er wat is, wij zijn er voor je!
Dag en nacht!
Lieve dappere vriend van ons. Prachtmens!
Rust zacht, ik zal je nooit vergeten. Maar missen doe ik je nu al!
Nico en Carola van der Veldt.
DAARBOVEN TUSSEN AL DIE MOOIE STERREN IS IEMAND DIE IK NOOIT ZAL VERGETEN....
