Een aantal jaren is Tineke onze directe buurvrouw geweest.De contacten met haar zijn altijd harmonieus geweest.Na het overlijden van Doekle ging ik af en toe s’ avonds op de koffie ,maar je moest dat altijd wel tevoren afspreken .het moest niet te snel ,maar ook niet te laat na het avondeten zijn .Ze was altijd helder in denken en met het klimmen van de jaren werden haar meningen over diverse onderwerpen genuanceerder..Ze vertelde me met name verhalen over de kleinkinderen en had ,in mijn ogen ,een goed gevoel waar hun talenten lagen .Ze dacht veel na over de ontmoetingen en gesprekken met hen.In de loop van de tijd zag ik ook dat bepaalde dingen haar konden emotioneren en viel de zakelijke manier van denken en doen weg .Het omgaan met emoties was wel een ding voor haar.
Eenmaal verraste ze mij ; ze belde mij op en vroeg of ik even langs kwam over een heikel onderwerp .
Het bleek te gaan over het zeer slechte werk dat mijn schilder had afgeleverd bij het witten van mijn muurtje op onze erfscheiding .Zij sprak over een prutser..Er was bij het schilderen gespat op haar terras .Het had de hulp veel moeite gekost om het schoon te maken .Zo’n schilder zou ik toch nooit meer moeten willen nemen .
Ik ben ,na de koffie ,naar huis gegaan met de belofte het direct te regelen .
Ik heb haar een van de volgende dagen gebeld met de vermelding dat ik de onbenullige schilder had ontslagen .Ze vertelde mij erg gelukkig te zijn met deze uitkomst en verexcuseerde zich dat ze me erop had aangesproken .
Het leek me niet verstandig dat ik haar zou hebben verteld dat ik zelf de bewuste schilder van dit muurtje was .
Het was ,zeker in de goegemeente van Gorinchem ,een bijzondere vrouw. Ondergetekende en ook mijn Margriet , kijken met veel genoegen terug op de ontmoetingen met haar. En met veel respect respect.
Wij wensen de gehele familie toe dat met de dag van afscheid ,het samenzijn en samenhang in de familie mag voortbestaan.
