Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Toen we vrijdag door Zeewolde reden, herkenden we de ijssalon waar we heel veel jaren geleden met jou, oom Ralf, Papa, Mama, Elize en Julia een ijsje hebben gegeten toen we een keertje bij jullie op bezoek waren. Als klein jongetje zagen we je wel eens op feestjes bij je oom Ralf. Altijd vrolijk en met een grote lach op je gezicht. En in alle jaren daarna hebben we je meegemaakt via de foto's en verhalen van Ralf en Monique of via Facebook. Wat word je gemist, lieve Tim.

We wensen jullie - Nancy, André, Elize en Julia - alle sterkte toe.

Liefs
John, Laura, Fleur en Nout Hijmans (Lent)

Beste Andre, Nancy, Elize en Julia,
Hoewel ik Tim zelf nooit heb mogen ontmoeten,heb ik afgelopen vrijdag toch een prachtig beeld van hem gekregen. Wat een fantastisch 'monument' hebben jullie voor hem gebouwd met deze bijeenkomst, de foto's, filmpjes en woorden van mensen die zoveel genegenheid hadden voor jullie prachtige zoon en broer. Het meest viel mij de onafgebroken manier op waarop hij genoot van alles wat hij meemaakte, zijn heerlijke lach, maar ook de ongekende liefde waarmee hij werd omringd. Het zal niet meevallen om te gaan met de leegte die hij achterlaat. Maar afgeleid aan al dat beeldmateriaal en die woorden, heeft Tim wel alles weten te halen uit het leven dat hem gegeven was. Ik hoop dat jullie troost vinden in de wetenschap dat jullie hem daarbij alles hebben gegeven wat je in je had. En als er bij mij een ding is dat is blijven hangen bij dit indrukwekkend mooie afscheid, dan was dat wel de ongekende liefde die hem steeds omringde. Die liefde zal jullie ongetwijfeld steunen om dit verlies te dragen. Ik wens jullie daarbij alle kracht.
Haiko van der Pol