Biografie : Theo over Theo: kort en bondig. (klik op lees meer om de tekst te zien)

Geboren op 23 februari 1932. Oorlog meegemaakt als jongen. Lagere school. Daarna naar Missiehuis van de paters MSC in Driehuis, omdat hij dacht geroepen te zijn missionaris te worden. Na gymnasium (Driehuis), noviciaat in Berg en Dal en enige tijd filosofie in Brummen tot andere gedachten gekomen en teruggekeerd naar huis. Militaire dienst in de administratie en geëindigd als tweede luitenant. En baan bij een auto-onderdelenfirma in Amsterdam en daarna bij de Volkskrant op de documentatieafdeling. Vervolgens overgestapt naar de Geïllustreerde Pers, uitgever van o.m. Margriet, Nieuwe Revu, Viva, Avenu enz. Kwam wekelijks thuis met een tas vol nieuwe tijdschriften. Werkte daar zo'n dertig jaar en was ook zeer actief in het ondernemingsraadwerk. Vele jaren voorzitter van de Centrale Ondernemingsraad (COR) van het Uitgeefconcern VNU. In 1994 met de VUT gegaan en in Uitgeest leuk vrijwilligerswerk gezocht en jarenlang gedaan.


Theo interviewt zichzelf voor het Seniorenblad: een inleiding en één vraag.

Sinds 1995 werk ik mee aan de samenstelling van het Nieuws en Informatieblad voor Senioren, kortweg het Seniorenblad of groene boekje genoemd. Eerst was er een heel groepje dat eraan werkte. Nu zijn er drie mensen die zorgen dat er elke maand zo'n boekje verschijnt met informatie die voor de senioren interessant is. Allereerst natuurlijk over alle activiteiten van de Stichting Uitgeester Senioren (S.U.S.), de ANBO, de Soos en Plus-Actief Uitgeest, maar daarnaast allerlei nieuwtjes over sociale, educatieve, financiële en recreatieve zaken, waarmee naar de redactie hoopt de senioren hun voordeel kunnen doen.

Ik ben eindredacteur en dat houdt in dat ik iedere maand alle kopij verzamel en zorg dat het een blad wordt. In 95 gebruikten we nog een schijfmachine, nu gaat alles met de PC en is het een leuke bezigheid om met illustraties enz er een leesbaar en leuk blad van te maken.

Heel veel jaren was ik ook lid van de Ouderenraad en van enkele commissies van die raad. De Ouderenraad bestaat niet meer; nu is er de S.U.S. Ik zit niet in de S.U.S. maar wel in twee

commissies ervan. Ik zat in de Ouderenraad als vertegenwoordiger van de Algemene Hulpdienst Uitgeest, waarvan ik in 1994 secretaris werd, hetgeen ik nog steeds ben. De AHD verzorgde Tafeltje-dek-je (werd helaas dit jaar opgeheven), het vervoer naar ziekenhuis, dokter, kapper enz, van mensen die niet op eigen gelegenheid kunnen gaan, kleine klusjes doen, boodschappen doen voor of met mensen. Een grote groep vrijwilligers was en is nog steeds bereid om deze diensten te verlenen en het bestuur zorgt voor de organisatie ervan.



Hoe en waarom ga je zo iets doen ?

In 1994 ging ik met de VUT na een langdurig en zeer plezierig dienstverband bij de Geïllustreerde Pers in Amsterdam destijds uitgever van Margriet, Nieuwe Revu, Viva, Cosmopolitan en Avenue. lk zat daar ook in het vertegenwoordigend overleg, de Ondernemingsraad van de GP en vele jaren ook als voorzitter van de Centrale Ondernemingsraad van het concern VNU. Kennelijk wilde ik graag wat voor andere mensen doen en meepraten over van alles.

Dit bleef na m'n VUT ook zo. Ik had veel vrije tijd, die ik overigens goed wist te besteden, maar je voelde toch : Ik heb het zo goed, maar ik moet toch wat voor de gemeenschap doen.

Ik kan de pen aardig hanteren, dus secretaris of redacteur lag wel in mijn lijn. Bovendien ontmoet je nog eens mensen, maar hield ik toch voldoende vrijheid om m'n eigen gang te gaan.

Ook toen ik nog werkte, was ik actief in Uitgeest : Een aantal jaren was ik (de enige) redacteur van de Uitgeester; jaren ook was ik secretaris van de Korfbalvereniging Stormvogels, waar onze kinderen op zaten. Ook in de katholieke parochie was ik in m'n gelovige jaren actief als meedenker en voorganger/zanger in een viering.

Trots kan ik nog altijd zijn op het boekje ‘Kent u ze nog de... Uitgeesters ?’ en op mijn aandeel aan het boek ‘100 jaar Kerk en Parochie O.L.Vrouwe Geboorte Uitgeest’.

Gelukkig hebben ik en mijn vrouw Gerda altijd nog voldoende tijd gehad om samen of ieder apart leuke dingen te doen. Samen fietsen (we hebben geen auto) en per trein of bus op stap om mooie steden te bezoeken of tentoonstellingen. We houden beiden van lezen en van muziek. Ook van het buitenland hebben we heel wat gezien. Maar ook apart. Gerda is dol op bridgen en doet dat enkele malen per week in de Soos en in twee clubs. Ik ga dan op stap b.v. boekenmarkten, tweede handsboekhandels, musea enz. Of lekker thuis met m'n eigen muziek en boeken.

En nu komen we dan bij mijn grote liefhebberij: de schilder Marc Chagall (1887-1985). Ik heb meer dan 100 boeken over deze schilder, die naar mijn idee een der grootste is uit de vorige eeuw. En ik ben nog steeds op zoek naar boeken of afbeeldingen die ik nog niet ken. Chagall was in ieder geval de meest veelzijdige kunstenaar die ik ken. Hij maakte olieverfschilderijen, gouaches, aquarellen, etsen en vooral ook veel litho's ; hij maakte beelden, keramiek, mozaïeken, gebrandschilderde ramen, wandtapijten; hij illustreerde boeken, zoals de bijbel, de fabels van La Fontaine, De dode zielen van Gogol; hij maakte het plafond van de Parijse Opera, hij ontwierp decors en kostuums voor opera’s. En ook qua onderwerpen was hij veelzijdig : zijn jeugd, zijn ouders en broers en zussen, zijn vrouw, zijn geboortedorp, landschappen, stillevens, veel liefdesparen, maar ook heel serieuze werken, over de oorlog. Chagall was een Russische Jood, die later naar Frankrijk ging, uitweek naar Amerika tijdens de tweede wereldoorlog. Hij werd bijna 100 jaar en heeft tot aan de laatste dag gewerkt. Er zijn dus ontelbare werken van hem over de hele wereld in musea en particuliere collecties. Regelmatig kom je hem tegen bij grote veilingen.

Ook via internet kan ik m'n hart ophalen bij veilingen en musea. Ik geniet van de prachtige kleuren, het wonderlijke lijnenspel, de sprookjesachtige, fantastische, dichterlijke, droomachtige, maar soms ook realistische manier van afbeelden. Kortom, voor mij is Chagáll het helemaal, hoewel ik ook houd van andere vooral impressionistische en expressionistische schilders. Er is op zoveel gebieden —lezen, muziek, kunst, natuur, stedenschoon zoveel te genieten en je bent een gelukkig mens, als je daar voor open staat.