Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Zia, we gaan je heel erg missen.
Maar je hebt een speciaal plekje in ons hart.
We zullen je nooit vergeten en ook onze mooie herinneringen niet.
We houden nog steeds super veel van je.

Een paar weken geleden waren we naar de klimaatstaking in Den Haag. We kwamen op het Malieveld met een paar groepjes samen. Toen we gingen lopen kwamen de groepjes een beetje uit elkaar en vormden kleinere groepjes. Ik zat daarbij niet met Tazía. Toen we klaar waren met her rondje lopen belden Tazía mij. Ze klonk heel moe en ze zei dat ze alleen was. De anderen waren op zoek naar iemand anders. Ik rende als een gek naar Tazía toe met wat anderen vriendinnen achter me aan. Toen we bij Tazía waren gingen we op zoek naar een plek te eten. Toen ik net had besteld bij een plek waar het heel lang duurden, wilden de anderen terug naar Amsterdam. Tazía bleef bij mij en samen gingen we uiteindelijk terug naar huis. Tazía was er voor mij en ik voor haar. Ik ga je missen liefste Tazía. Liefs Tamar

Liefste Zia,
Woorden kunnen niet beschrijven hoe erg dit is !
Als ik hier alle prachtige herinneringen aan jou moet opschrijven ben ik over een jaar nog niet klaar, maar hier komen toch wel een paar van onze mooiste momenten...

In het eerste deel van je leven hebben wij elkaar helaas niet zo heel vaak kunnen zien. .. ik woonde namelijk nog in Suriname en jij in Nederland, maar ik weet nog goed toen wij op vakantie in Barbados waren voor de verjaardag van tante Hilde en ik jou leerde kennen. Wat een prachtig, lief en supermooi kindje was je... ik was niet van je weg te slaan , toen had je mijn hart al gestolen.
Gelukkig kwamen jullie wel altijd naar Suriname op vakantie in december en wilden jij en jiesie altijd bij ons komen logeren. Van make-up tot verkleedpartijtje, jullie wilden altijd tot prinses omgetoverd worden en in onze jurken en met hakjes rondlopen door het huis.

Maar ook jij werd een grote meid, een echte dame...
Ik kwam in Nederland wonen en wij groeiden alleenmaar nog dichter naar elkaar toe!
Je had zoveel plannen... Ik weet nog toen je voor mijn verjaardag met mama naar Groningen kwam en aan mama zei: ik wil ook zo een studenten kamer als mel, maar Groningen is mij wel echt te ver !

Ook onze vakanties in Suriname waren altijd helemaal te gek! Één voor de laatste keer hebben wij mama zelfs bijna een hartaanval gegeven nadat ik jou na het traditionele familie diner bij je opa mee uit wou nemen naar 't vat. Eerst zei ze mel ben je gek, dat kind is nog klein maar toen milena en angell ook meegingen was het wel ok. Je moest toen nog wel voor en bepaalde tijd netjes thuis afgeleverd worden :) en dat deden wij ook :) Maar jeetje Zi wat hebben wij die avond met je genoten ! Van schudden met die billen en zakken tot de grond op de muziek van de sound truck van South South West. Ja hoor, toen wist ik zeker. Het Surinaams bloed stroomde echt door je aderen ! Ik kon niet wachten om weer een keer met je uit te gaan.

Als we over je vele talenten beginnen zijn we morgen nog niet klaar... RESPECT..
Van zingen, turnen tot dansen.. ja alles kon je... Dat zingen en turnen weer iedereen wel maar dansen jaa daar was ik van zo een half hollands meisje wel echt even van verbaasd toen ik je de laatste keer bij jullie thuis zag en wij gingen just dancen !
Je zei nog aan me : jeetje mel wat kan je dat goed en ik zei toen aan je van jij bent ook al heel goed want onze scores zijn super dichtbij elkaar !!
Toen we klaar waren zei je nog aan me ...Ik ga oefenen en de volgende keer dat je komt win ik je zeker !

Over die Stem van je hoeven wij niet eens te beginnen... Jeetje wat kon jij goed zingen !
Die is wel zeker van de Koning kant..
De enige Lim-A-Po die kon zingen was jij ! Wat kon kon je dat goed !
Al die keren dat ik je heb horen zingen was het zo mooi, maar vooral de keren op het familie diner in Suriname. Je had altijd wat voor ons ingestudeerd, werd elk jaar beter en zorgde altijd voor een behoorlijke dosis tranen en kippenvel!
Het lied dat mij altijd aan jou zal laten denken is kon ik nog maar even bij je zijn..
En hoe toepasselijk, ik wil nu niet nog maar voor even maar voor altijd bij je zijn !

Lieve Zia,
Afscheid nemen bestaat niet, maar wat ga ik je ongelooflijk missen !
De troost haal ik uit het feit dat je nu op een betere plek bent. Je was onze engel en je bent zeker door de engelen opgenomen en nu prachtig daar boven met de andere engelen aan het zingen (11.11 is zelfs het uur van de engelen)
Ook weet ik zeker dat je iedereen waar je van hield daar boven beschermt !
De mooiste bloemen worden als eerst geplukt... en de liefste engeltjes worden door God als eerste opgehaald...
Maar lieve Zia, bedankt voor alle mooie, bijzondere en leuke tijden samen !
Wij zullen heel veel van papa, mama en jiesie houden en goed voor hen zorgen !

Ik ga je missen lieve Zia en ik zal je nooit vergeten !
Ik houd van je en zal altijd van je blijven houden !
Rust zacht en tot ziens
Uit het oog, maar nooit uit het hart

Zomer in Nederland. Ik besluit op de fiets naar school te gaan. In de fietsenstalling tref ik Sandra, naast een bakfiets. Die blijkt voor het vervoer van de draakjes te zijn. Na die mededeling volgt de bekende Lim A Po lach. En natuurlijk foto’s kijken. Maar ja, ook draakjes worden groter. De plakbandsporen van de kindertekeningen op de binnendeuren van de Middenweg verbleken. Ze worden vervangen door schoolrapporten. De tijd gaat snel, vaak sneller dan we willen. Maar dat de tijd stil komt te staan, dat willen we toch ook niet. Het grote draakje heeft vleugels gekregen. En als ik een bakfiets zie, dan denk ik altijd aan die ontmoeting in de fietsenstalling.

Lieve Tazia,
Ik heb je wel eens horen zingen op 1 van de filmpjes van je trotse moeder. Heb altijd gedacht: die wordt nog eens een beroemde singer-songwriter of een bekende turnster. Nu ik je laatste schoolrapport lees, denk ik, je had alles kunnen worden. Ik weet zeker dat je zult schitteren daar boven cos you'r a star!!
Xx Njola Waterbeek