Lieve Tamara,

De Eetclub zal niet meer hetzelfde zijn zonder jou, maar je aanwezigheid zullen we altijd blijven voelen. Ook bij de volgende Eetclub zijn we niet zonder jou en heffen we het glas met je geliefde Mavrodafne op jou!
Het volgende gedicht vonden we hierop aansluiten.

Einde is geen einde (van Marinus van den Berg, uit: Woorden in stilte)

Het einde van
jouw leven
is nog niet het einde
van mijn relatie met jou.

Het einde van
jou aan te kunnen raken,
betekent nog niet
dat jij me niet meer raakt.

Het einde van het leven
is nog niet het einde
van het geleefde,
en het geleden verleden.

Ik ga wel verder,
maar ik ga niet door zonder jou.
Dat jij ergens nog
een oogje in het zeil houdt,
zodat ik verder kan

Tamara, rust zacht!
Liefs en een warme groet John en Mariëlle

“Vandaag was een Moeilijke Dag,” zei Pooh.
Er was een pauze.
“Wil je erover praten?” vroeg Knorretje.
“Nee,” zei Pooh na een tijdje. “Nee, ik denk niet dat ik dat wil.”
“Dat is oké,” zei Knorretje, en hij ging naast zijn vriend zitten.

“Wat doe je nu?” vroeg Pooh.
“Niets eigenlijk,” zei Knorretje. “Maar ik weet wat Moeilijke Dagen zijn. En ik wil daar meestal ook niet over praten, op zo’n Moeilijke Dag.
“Maar weet je,” vervolgde Knorretje, “Moeilijke Dagen zijn zoveel makkelijker wanneer je weet dat er iemand voor je is. En ik zal er altijd zijn voor jou, Pooh.”

En Pooh zat daar zomaar wat te zitten, zijn heel Moeilijke Dag door zijn hoofd te malen, terwijl stevige, betrouwbare Knorretje zwijgend naast hem zat, te bengelen met zijn kortje beentjes…. En Pooh bedacht dat zijn beste vriend overduidelijk gelijk had.

Met heel veel liefdevolle gedachten voor iedereen die een Moeilijke Dag heeft.
Hopelijk is er altijd een Knorretje in de buurt…