Lieve Sverre,
Toen je net geboren was kwamen wij op bezoek. We hadden een muziekdoosje voor je gemaakt met een vos, als ik me goed herinner. Je was een hele mooie baby en je groeide uit tot een bijzondere jongen. Je hield veel van onderzoeken en techniek. Je was daar altijd mee bezig.
Samen met onze Espen heb je nog op kickboksen gezeten. 2 jongens met een Scandinavische naam en jullie konden het prima vinden.
Wij kenden elkaar omdat je moeder, Ingrid, de meest favoriete leidster van onze Vibeke was (van het kinderdagverblijf in Velserbroek en later in Santpoort). We zagen elkaar nog af en toe, tijdens een oudejaarsviering of een barbecue.
Het spijt ons zo voor je dat je zoveel pijn hebt gehad al die jaren, zoveel teleurstellingen en zoveel verdriet. Wij hadden je een lang leven gegund zonder al die ellende. Ook voor je ouders en je broer Bjarne en alle anderen die zoveel van je hielden en zoveel pijn en verdriet hebben moeten dragen al die tijd en je nu zo moeten missen. Het is verschrikkelijk voor iedereen. Natuurlijk had niemand al die fijne jaren met je willen missen en gelukkig zijn daar fijne herinneringen aan.
Lieve Sverre het ga je goed, zonder pijn en verdriet.
Lieve Ingrid, Rob en Bjarne enorm veel sterkte.
Jan, Corine en familie
