Wat was jij een bijzondere leerling, dat was me de allereerste les die ik je gaf meteen duidelijk: lief, zorgzaam, zachtaardig. Je hield ontzettend van taal. Je kon dan ook geweldig goed schrijven en je had een sterke eigen mening. In jaar 1 schreef je een prachtig gedicht over de liefde dat je voordroeg voor de klas. Dat vond je best een beetje spannend, maar je deed het toch maar mooi. We deelden een grote passie: lezen. Ondanks dat we allebei van heel andere soorten boeken houden, konden we er toch fijn over praten. Wanneer je klaar was met een opdracht, zette je vaak je koptelefoon op en dook je in je boek. En af en toe hoorde ik je dan grinniken om een grappig stukje dat je las. Dit zijn mooie herinneringen aan jou die altijd zullen blijven.
Sverre, ik ben ontzettend dankbaar dat ik je twee jaar Nederlands heb mogen geven. Je zult enorm gemist worden.
Ik wens jouw ouders, zus, familie, vrienden en klasgenoten heel veel sterkte en kracht toe.
