Lieve Herma, Gijs, Caitlin en Felix,
Een van de laatste keren dat ik Stefaan zag was op Herma's verjaardagsfeest. Wij wilden wat vroeg weggaan en hij drong erop aan dat we nog éven bleven, tot de maffe act met de buurtjes zou komen. "Herma zou het heel erg vinden als jullie daar niet bij waren". Dit trof mij, zijn zorg voor jou Herma. Ook herinner ik me nog zo goed de "digitale wiskundebijles" aan Rutger, superdure computerapparatuur aangeschaft, en ik hoorde ze vaak alleen maar keihard samen lachen. Maar het bracht Rutger wel ontspanning hierin en wiskunde ging beter.
In de enorme krater die Stefaan heeft geslagen door dood te gaan zie ik gespiegeld hoeveel hij heeft gegeven in zijn leven. Een "Stefaan-vormig gat", groot, op heel veel vlakken, over de hele wereld. Het is alsof hij als een concentraat heeft geleefd: méér dan menig ander in de dubbele tijd. Voor mijn familie was Stefaan een Godsgeschenk, in zijn lichtheid en warmte, maar vooral in zijn gulheid van geven. Ik beloof mezelf en iedereen heilig en plechtig dat ik hem als voorbeeld voor ogen houd, zolang als ik nog zal leven. En iedereen mag me hier zachtjes aan herinneren als ik even verzaak.
Lieve Stefaan, sinds de vroege morgen van donderdag 1 oktober heb ik het liedje "Alles is liefde" in mijn hoofd. Alles is liefde en de liefde is alles.
Ik beloof je dat ik er altijd zal zijn voor Herma, Gijs, Caitlin en Felix.
Een kus, Annemieke

Stefaan was a great man with a big heart. Always opened, always willing to help. We'll always remember him like that.

Ik heb tweeënhalf jaar wiskunde gehad van Meneer de Boer. Toen is mnr de boer van school gegaan en heb ik het laatste half jaar van de derde klas Meneer Nachtergaele gehad. Vrijwel iedereen zei dat hij niet zo goed kon uitleggen, voor mij was het het tegendeel. In het begin even wennen aan, maar al vrij snel haalde ik zevens en achten. Naast wiskunde geven hield hij ook van een praatje maken en vol trots zijn vakantiefoto's van zijn gezin te laten zien. Ook gauw ontdekte wij zijn passie voor rugby. Van onze klas (3h) waren merendeel op uitwisseling, het was een mooi dag en er zonnig. Die dag waren we maar met 7 leerlingen dus echt les krijgen had geen zin. In plaats daar van gingen we rugbyen. Dat is één van de leukste herinneren/ momenten die ik met meneer Nachtergaele heb mogen delen. Dit jaar heb ik een paar lessen van hem gehad voor wiskunde B. Al gauw was hij een keer ziek.. Toen kregen we te horen dat hij in het ziekenhuis lag. Wat voor de meesten van ons zorgen baarde en hard aan kwam. Zijn overlijden kwam het hardst aan.
Ik wens zijn familie heel veel sterkte toe en mijn condoleance. We gaan hem allemaal erg missen en meneer, mogen u in vrede rusten. U was een geweldige leraar die wij nooit zullen vergeten.

Meneer Nachtergaele was dan niet altijd mijn favoriete docent maar je kreeg wel altijd de hulp die je nodig had, ik weet nog goed dat hij terug kwam van zijn reis vorig jaar en dat hij aan ons een filmpje liet zien hoe hij met een lasso aan het zwaaien was, dat zal ik nu zeker nooit meer vergeten.
Veel sterkte voor de familie en vrienden.