Lieve Stef,

Net als anderen heb ik met ongeloof het droevige nieuws van je overlijden vernomen.

Nagenoeg dezelfde maand in 1993 zijn Gert-Jan, jij en ik bij Kempen begonnen. Ondanks het feit dat wij op verschillende afdelingen werkte zagen we elkaar veel. De grootste lol hadden we bij het organiseren van de Jonge Ondernemersdagen. Vooral de eerste. Dat was eigenlijk ons eigen feestje. Toen ik in 1995 trouwde was jij het die mijn Kempen Bachelor organiseerde en ook regelde jij mijn afscheidsborrel in 2000. Daartegenover staat dat ik de ski trips naar Canada en Japan organiseerde waar jij, en ook Gert-Jan, graag mee ging. Jij had ook daar vaak het hoogste woord. Tijdens het strandfietsen afgelopen januari hebben we het er nog over gehad om volgend jaar weer naar Canada te gaan. De bijgevoegde groepsfoto van onze eerste heliski reis staat nog altijd ingelijst in mijn werkkamer.

Erg gezellig vond ik het dat je in Laren kwam werken. Na de kinderen naar school gebracht te hebben fietste ik regelmatig langs voor een kop koffie. Jij fungeerde voor mij als een goed klankbord voor verschillende investeringen. Uiteraard nam ik ieder jaar een tafel van je af voor Laren Jazz.

Stef, ik zal je vriendschap, je adviezen, je aanstekelijke enthousiasme en je brede grijns missen.

Ik wens Thekla, Lola en Dim heel veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.

Donderdagmiddag hoorde ik dat Stef er niet meer was....

Stef ken ik al ruim 20 jaar.
Toen ik hem leerde kennen, werkte hij bij Kempen & Co (altijd strak in een krijtstreep pak met glimmende gesp-schoenen; een voorbeeld figuur voor mij toen) en organiseerde ik als student events voor studenten uit Rotterdam bij Kempen & Co. Stef maakte er altijd een feestje van. Na een serieuze presentatie of business case was het tijd voor een borrel (bier en bitterballen). Stef helemaal in zijn element.

Sindsdien hebben we altijd contact gehouden. De laatste jaren zaten we samen in het bestuur van Laren Jazz en regelden we samen de sponsoring. Stef verkocht altijd 3-4 x meer tafels dan ik... Ja, Stef ging altijd overal voor de volle 100% voor. Dat gold zeker ook voor Laren Jazz. Stef werd voorzitter en ook dat ging hem goed af.

Beiden verkozen we afgelopen jaar een nieuwe loopbaan en we maakten dit (toevallig) in dezelfde week bekend. In onze journey naar een nieuwe uitdaging hebben we veel contact gehad. Ook hebben we nog verkend of we samen wat konden oppakken. Met de nieuwe loopbaan besloten we ook allebei te stoppen bij Laren Jazz. Op de foto vieren we Stef's afscheid in de tuin van het mooie Singer Laren. Ik spreek hem toe en geef hem 2 mooie flessen wijn.

Net voor kerst sprak ik Stef voor het laatst. Hij vertelde me dat hij bij Axeco zou gaan beginnen. Ik vond het een geweldige keuze. Terug op het honk dacht ik (z’n oude vrienden van Kempen & Co) en hij had er echt veel zin in. Stef in zijn kracht! Verbijsterend was ik toen ik donderdagmiddag hoorde dat hij er niet meer was….

Ik ga Stef enorm missen. Wat een drive en temperament! En die gulle lach en altijd plezier…

Ik wens zijn gezin, zijn familie en zijn vrienden en collega's heel veel sterkte de komende tijd.

Ronald van der Heide

Lieve Stef, Thekla, Lola en Dim,
Woensdag was altijd mijn favoriete dag vanwege het gezellige uurtje sporten waarmee de dag begon. Stef, het was zo fijn om in jouw nabijheid te verkeren. Jouw energie gaf energie en daarnaast was je zo ontzettend aardig! Zo positief en trots op je gezinnetje. Ik ga je aanwezigheid en vrolijke jongensachtige verschijning enorm missen. Lieve Stef, Thekla, Lola en Dim, wat een ramp dat dit jullie vieren is overkomen. We denken aan jullie. Sabine, Roderik, Florine, Maarten en Violet