Vorig jaar kwam ik bij je op sollicitatie,
wat moest je lachen toen ik binnenkwam!
"Werk jij echt op een boerderij?"
In januari ben ik begonnen bij jullie,
ik verdiepte mij in de kuikens en hielp je al gauw eens in de koeien.
Serieuze gesprekken hebben we vaak gehad,
'Van de liefde van ons leven tot de koeien in het mooie groene gras"
Maar ook was er tijd voor gekheid
"hey annick word nou wel eens tijd he hakken in het matras"
en dat ik je lachend aankeek ja ja sjoerd..

Jij gunde een ander al het geluk

Wat genoot je vant voorjaar toen de koeien naar buiten gingen,
telefoon in de hand, peukje erbij aan.. je hebt er tijden gestaan.

Wat heb ik altijd met liefdevolle ogen naar jou en baukje gekeken,
de momenten in de stal dat ze om je zocht,
"ja baukje heit komt sa, ja baukje"
En dan samen op de trekker kwamen jullie stralen voorbij
wat genoten jullie ervan om bij elkaar te zijn.

De zondagen met al je kinderen wat genoot je daar van.
Vol trots vertelde je maandags onder de koffie.

De toekomst als boer samen met marten je had het voor ogen,
wat was je trots als hij op de trekker het voer had aangeschoven.
"Ja het eerste wat ie doet is even het bandje achter de trekker"

Je liet mij vaak een mooi meisje zien,
stralen zei je dan
'Ja dat is mijn dochter zou je niet zeggen he!"

Er zijn nog vele verhalen en herinneringen die mij zullen bij blijven.
In deze korte tijd heb ik je leren kennen als een lieve hard werkende man.
Wat zal je gemist worden.

Sjoerd bedankt