He lieverd, vandaag is het drie jaar geleden dat ik je nog zonder toeters en bellen heb gezien, geknuffeld en dat je nog naar ons hebt gelachen. De dag dat ik in stilte al afscheid van je nam, bang dat je de operatie niet zou overleven. En helaas kwamen mijn bange voorgevoelens uit. Morgen is het drie jaar geleden dat je papa en mama je naar Groningen brachten voor de langverwachte operatie. Morgen is het drie jaar geleden dat jij zo ziek werd, dat je beademd moest worden. Uit het niets, want je ging voor een operatie, we hadden niet gedacht dat je gelijk zo ziek zou worden. 7 november is het 3 jaar geleden dat we voor de eerste keer afscheid van je moesten nemen, als door een wonder heb je dit doorstaan, 19 november is het 3 jaar geleden dat we je voorgoed moesten laten gaan. Vandaag is het drie jaar geleden dat mijn gevoel voorspelde wat er 2 wkn later zou gebeuren. Vandaag voel ik me shit. Zie je nog zo zitten met je prachtige donkere ogen. Lieve Shakira*, mis je nog elke dag, en in deze moeilijke dagen nog meer. Vind het moeilijk allemaal een plaats te geven. Opa die ziek is, en bestraald wordt. De verjaardag van Tamara, een week voor jou sterfdag. Het blijft zo goochelen met gevoelens. Stuur je nog wat zonnestraaltjes naar opa en oma, ze hebben het zo nodig, en ook je papa, mama en grote zus Nikita. Ze mist je echt heel erg.
Meid, ik hou van je, en je zult nooit uit mijn gedachten zijn.
Dikke knuffel en kus, Tante Petra