Lieve Jus,
Dinsdag was ik ook al op deze site. Vol ongeloof en verbijstering en eigenlijk nog steeds. Het lukte mij toen niet om ook maar iets neer te zetten. Wat een gemis!
Mooie herinneringen, over, met, voor, wat,wie, hoe, waar dan ook, herinneringen die jij van jouw mama in jouw hart hebt opgeslagen, die zul je niet meer kwijtraken, koester ze en hou ze vast.
Jouw mama, mijn lieve kleine rooie Sassie, zal nooit meer uit ons hart gaan. Haar lach, heerlijke kookkunsten, gekkigheid, luisterend oor, soms wat genadeloos en geen blad voor haar mond. Haar warmte, gastvrijheid, bekommering om alles en iedereen en zichzelf daarbij weg cijfert, jouw lieve mama had dat allemaal! Mijn God, wat mis en zal ik jouw mama missen!
Een specifieke herinnering, die ik tot ons laatste Oud en Nieuw feestje moest horen.
Was dat ze zo blij was dat ze naar huis mocht na jouw geboorte, door mijn "geregel". Papa was aan het werk en jouw mama kreeg te horen dat ze naar huis mocht. Het was een van de weinige momenten dat papa op dat moment, jouw mama niet gelijk op kon halen en daarnaast was de kraamhulp (nog) niet beschikbaar. Enkele uren later wel, maar daar kon jouw mama niet op wachten, ze wilde nu naar huis, haar eigen "nestje", die ze heel zorvuldig voor jou, samen met papa had voorbereid.
Ook ik ben wel een klein beetje rebels en gek en had erg met je moeder te doen, omdat ze het ziekenhuis zo zat was. Bedacht ik de zorg voor jou en mama op mij te nemen, totdat papa en de kraamhulp zouden arriveren.
Zoals je weet ben ik zuster (toen nog in opleiding) en heb een beetje "gebluft" bij de artsen, zodat jij en mama een uur na het "ontslag gesprek" thuis in jullie "nestje" zaten. Waarom ik weet het niet, voor mij een klein gebaar, voor mama een moment dat ik tot 2,5 maand geleden heb mogen horen, hoe fijn ze het vond dat ze samen met jou, door mij (word er wat verlegen van, maar benoemde ze expliciet), naar huis mocht.
Lieve Jus, koester de mooie herinneringen! Hou van jou!
Heel veel liefs en ook voor papa,
Dikke kus Jes, Jer, May en Joy