"Wat worden we oud he Jacq, kijk die rimpels van ons op die foto! Dat kan zo niet hoor, zo'n kop past toch helemaal niet bij hoe we ons voelen. Opnieuw, ik trek de boel wel even recht. Zie je wel, net als vroeger!" Lieve, mooie Sanne, kon je nog maar een verrimpeld besje worden. Was je maar echt oud geweest. Met alleen al de vriendschap die je mij hebt gegeven en alles wat je in al die jaren voor me betekend hebt, had je al 100 jaar karmapunten verdiend. Je zou een prachtmama zijn geworden. En dan dit. Onwerkelijk. Wat heb je veel gegeven en wat heb je geleefd. Ik had het je zo hier op aarde gegund, rust in je donder. Maar je grootste reis begon te vroeg. Nu mag je voor eeuwig rusten. En stralen, lieve schat. Jouw licht zal nooit dimmen, jouw vuur nooit doven. Voor altijd in onze harten. BEDANKT San, voor alles. Al mijn kracht en liefde stuur ik aan je ouders, Laurie en al je familie en vrienden. Heel erg veel sterkte voor hen. Rust zacht, mooie engel. Ik hou van je. X Jacqueline