Lieve Sophie, Ellen en Martijn,
11 Juli, voor ons is de vakantie begonnen, nog even kijken op de schoolsite, daar zie ik jou lieve Sanne.
wat een schooljaar was het voor jou, voor Sophie voor jou mama en papa en voor ons op school, het lijkt alweer even geleden.
11 Oktober 2010, wie had toen gedacht dat die gewone maandagochtend ons leven maar vooral voor jullie ons leven zo zou gaan veranderen, in angst, hoop en dankbaarheid, dankbaar voor wat wij Sanne hebben mogen leren kennen,
tot die bewuste 11 Oktober leek zij gewoon een meisje uit groep 6 van KBS Noorderpoort, later blijkt hoe bijzonder jij bent, met je gave om minder bedeelde kinderen te respecteren zoals zij zijn, je liefde voor alles wat met film en sprookjes te maken heeft, jou humor en onvoorstelbare fantasiën.
We zijn nu bijna een maand verder na dat je ons hebt verlaten, maar je bent nog niet uitonze geachte geweest.
Iedere dag de lichtjes aansteken bij jou foto op school, waar tot het laatste moment toe, kinderen en volwassenen even bij jou komen kijken, nadenken en soms in jou boek schreven.
Afgelopen donderdag hebben we jouw nagedachtenishoekje opgeruimd, het is nu een lege plek,zullen de kinderen op school nu jou vergeten nu ze jou niet meer zien.
Het lijkt dat iedereen weer gewoon zijn leven oppakt en verder gaat waar ze gebleven waren voordat jij ziek werd.
Maar ik denk als er over zo\'n 25 jaar een reunie gehouden zou worden, weet ik zeker dat ze een bijzonder meisje niet vergeten zijn, dit mooie meisje met haar blonde lokken en / of kale koppie, een beetje eigenwijs maar met een doorzettingsvermogen die KANJER die SANNE heet.
Waar ook zeker haar bijzondere afscheid aan heeft bijgedragen, wat was dat mooi, emotioneel en warm alsof Sanne met haar armen om ons heen stond.
Ze had zo graag haar 10e verjaardag gehaald, maar het mocht niet zo zijn.
Ik wil jullie heel, heel veel sterkte toewensen voor nu maar vooral ook voor later.
liefs clinic clown
I

Lieve SANNE het is alweer 4 weken geleden, wat gaat de tijd toch snel,maar bij ons lijkt de tijd stil te staan.Wij missen je nog elk moment van de dag.Voor altijd in ons hart. I LOVE YOU.

Als iemand zo lief
je verlaat
blijft de liefde
gelukkig nog altijd in je hart
maar... dat is wel een hele schrale troost...

Sanne jij bent zo lief en aardig stoer en cool geweest ik mis je ontzettend en ben blij dat ik je heb gekend xx

sanne jij was de liefste,dapperste,stoerste meisje dat ik kende we zullen je nooit vergeten
je bent altijd met ons in de klas. je blijft in ons hart




veel sterkte Martijn, Ellen en Sophie

MET OPRECHTE DEELNEMING

RUST ZACHT LIEVE SANNE,
EN WIL DE FAMILIE HEEL VEEL STERKTE TOEWENSEN OM DIT ZWARE VERLIES TE KUNNEN DRAGEN.

STERKTE

Lieve Sanne, Je was mijn vriendinnetje op scouting, je was een van de meisjes waar ik het meeste mee omging, en nu ben je vooraltijd weg. Als ik aan jou denk denk ik het meeste aan dropjes, jij had ALTIJD dropjes bij op kamp, ik mocht er zoveel pakken als ik wilde zelfs \'s nachts ik had een x een hele voorraad in mijn slaapzak maar had er 1tje toevallig niet op, smorgens zat hij aan mijn onderbroek jij lach in een deuk. altijd. jij was altijd vrolijk. Je zeurde eigenlijk nooit. Maar toen de ene keer, moest je zo huilen van de buikpijn, maar de leiding dacht ach ja, het is maar buikpijn en toen gebeurde het. Je kreeg kanker. Sanne je was zo\'n lieve meid. Ik mis je echt meisje. Ja en toen je begrafenis veel huilen natuurlijk ik wil dat je kan weten hoeveel ik verdriet ik heb om je, en dat je eigenlijk dus terug moet komen, maar dat kan natuurlijk niet, ik wilde dat jij dit leest, maarja dat zal nooit meer kunnen, je was nog maar negen. Je was zo sterk en zei zelf echt wat je wilde, en vond. Je zei tegen je moeder, mama huil niet want ik heb een leuk leven gehad, maar meisje je had nog een veel leuker leven kunnen hebben. Maar ik ben er wel blij om dat die 9 jaar toch heel leuk zijn geweest. Ik heb heel veel herinneringen van jou. Sanne, ik zal je echt nooit vergeten. Ik denk elke dag aan je. En dan moet ik elke x een traan wegpinken, meisje. Rust zacht en ik zal je echt nooit vergeten. Iedereen is trots op je omdat je je zo sterk hebt gehouden, sophie houd nog steeds heel veel van je, en ze zal altijd je zusje blijven. Iedereen houd van je Sanne. Vooral je ouders. Sanne je bent heel speciaal. En ik zal ook altijd aan dit liedje Circle of life denken. Een van de liedjes van je uitvaart. (

Mijn kinderen hebben op de Noorderpoort gezeten, en ik hoorde van de overblijfmoeder Jacqueline heel veel over Sanne. Die stoere, vrolijke, lieve meid. Die bikkel. Ik kende haar niet, maar door de verhalen leefde ik mee met Sanne en haar papa, mama en zusje. Het bericht dat Sanne het gevecht had verloren sloeg in als een bom, en ik voelde verdriet. Te jong, te kort mogen leven. Ik vind dat jullie het als gezin als een eenheid hebben beleefd, trots ben ik op jullie en op die lieve Sanne, dat mooie blonde meisje. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd, dat jullie de kracht mogen krijgen om door te gaan. Sanne zal altijd bij jullie zijn en blijven. Veel liefs.

Lieve Martijn, Ellen en Sophie,,
Woorden schieten te kort.Veel te kort heeft Sanne bij jullie mogen zijn. Dat het zo snel zou gaan had niemand verwacht. Op vakantie in de franse alpen kwam het nieiuws tot mij. In een klein bergkapelltje uit 1664 heb ik op mijn manier afscheid gnomen van Sanne. Daarnaast leeft haar naam voort op de hellingen van diverse alpentoppen. Ooit zullen julllie weer herrenigd worden en het leven weer op kunnen pakken waar het nu zo abrupt geeindigd is. Dan kunnen jullie weer samen lachen , gieren en brullen. Nu rest alleen het intense verdriet en de onbeantwoorde vragen van waarom. Heel veel sterkte in de komende tijd en put kracht uit het feit dat jullie Sanne toekijkt en niets liever wil dan dat jullie de draad met jullie gezinnetje weer oppakken. Zodat ze ziet dat het goed met jullie gaat.

Paul

Al jaren hoor ik via een zijlijn af en toe hoe het met jullie gaat, zie ik jullie op feestjes en verjaardagen bij Kirsten en Jan. Gezamelijke herinneringen delen we eigenijk niet eens zoveel en toch maakt het verlies van Sanne diepe, diepe indruk.
De herkenning van blijdschap toen Sanne zich na een lange weg aankondigde, de 4-eenheid die jullie samen vormen sinds Sophie jullie gezin compleet maakte. Als ik jullie zag, dan zaten de meiden bij jullie op schoot of waren ze samen aan het spelen.
Vorig voorjaar zag ik jullie sinds jaren weer, een nog hechtere 4-eenheid dan de laatste keer dat ik jullie zag. Mijn herinnering aan Sanne is: samen met Sophie, blote voeten in het zand, wind spelend met hun losse haar omringt door dikke mist, klimmend tegen de duinrand om bij jullie strandhuisje te komen. Zo mooi!

Lieve Sophie, Martijn en Ellen, woorden van troost schieten nu toch echt veel te kort. Heel veel sterkte.
Michiko, Kiki en Louden