Hallo lieve Sacha en lieve mensen die nog steeds dit lezen.
Dit is een stukje wat ik vorige week heb geschreven, wat sommigen van jullie al hebben gelezen, maar voor degenen die het niet hebben gedaan, bij deze.
Ter herinnering aan mijn lieve zusje Sacha (24-04-2004 overleden op 32 jarige leeftijd)
En voor mijn lieve ouders die het verlies moeten dragen.
Om een zusje te verliezen is al echt te erg, maar om een dochter te verliezen, dat is iets wat je nooit zult vergeten. Een stukje van jezelf. Een meisje dat in jou is geboren en uit jou is gekomen. Een verlengstukje van jezelf. Van jouw kwaliteiten, van jouw genen, van jouw opvoeding.
Een kind dat je alles meegeeft dat je hebt. Dat je alle liefde geeft die je hebt. Waar je zoveel mogelijk leuke dingen meedoet, in de hoop dat ze op latere leeftijd herinnert wat voor goede ouders je was.
Een pijn die door je heen zal blijven gaan als een mes elke keer weer als je aan haar wordt herinnert. Elke keer weer als je dat mooie lied van Eric Clapton of Simply Red hoort. Elke keer weer die herinnering aan de honderden mensen die op de crematie aanwezig waren, maar waar maar zo weinig van zijn overgebleven. Elke keer als je je oudste dochter ziet, word je weer aan Sacha herinnert.
Een moeilijke tijd toen je oudste dochter, schoonzoon en 2 kleinkinderen hun eigen weg moesten gaan en naar Amerika vertrokken. Ze hadden het al langer uitgesteld in respect voor jullie.
Maar zo blij weer nu, ruim 4 jaar later dat ze op haar fietsje onverwachts komt aangereden.
Lieve pap en mam, het is zo heerlijk te zien dat jullie lekker voor de deur aan een drankje en een hapje vanavond zaten te genieten van de steun die jullie nog altijd ontvangen van de buren.
Een gigantische grote bos bloemen van de straat gekregen waar vele jonge mensen zijn komen wonen. Sacha en jullie verlies wordt niet vergeten.
Het is al weer 6 jaar geleden dat jullie lieve Sacha overleed en dat ze gelukkig Thom nog op tijd uit haar konden halen. Sterfte dag en verjaardag achter elkaar; te cru voor woorden.
Als je na al het gezellige praten, lachen en drinken en perfecte gastvrouw/man bent geweest, weer alleen bent en realiseert waar het nou allemaal over begon, is het samenkomen door Sacha geinnitieerd.....en zij is er niet meer.
Lieve Sas...even een zakdoekje pakken........we missen je enorm.
Lieve ouders...petje af voor jullie dat jullie niet in een depressie gaan, maar volop blijft genieten van het leven.
Ik houd van jullie!!!!
Bianca van Berkel (oudste dochter, oudere zus van Sacha)