Lieve Hennie en (schoon/klein)kinderen, we leven met jullie mee.
Wat moeilijk om zo'n man,vader en opa als Ruud te moeten missen.
We kennen hem als een echt geestelijke man, iemand die er echt toe doet! Hij weerspiegelde het karakter van Jezus. Altijd vriendelijk, behulpzaam, vol liefde en bewogenheid voor mensen. We hielden van hem . Wie ik ook spreek, hij was ook een man die bij mensen in het hart zat, iedereen hield van hem! Daarom ook zo'n grote schok, nog zo midden in het leven. Toch voor hem mogen we niet verdrietig zijn. Hij is nu bij zijn God waar alles goed is. Jullie (en wij) als christenen mogen hem weer zien . Voor nu ontzettend moeilijk, ik moet zo vaak aan je denken Hennie. Je steun en toeverlaat te moeten missen valt niet mee. Weet dat wij er voor je zijn. En veel mensen , je hebt veel broeders en zusters. Het doet me ook goed dat je zo'n warme familie op Urk hebt die je bijstaan, wat een zegen. Ook hen wil ik sterkte en troost wensen.
Pas las ik dat je zodra je weduwe wordt, Jezus je echtgenoot zal zijn. Hij zal ook voor je zorgen zoals niemand anders dat kan. Weet alle dingen. Heeft de toekomst in Zijn hand. We wensen jou en je verdere familie heel veel zegen,sterkte en troost de komende tijd. Ook morgen met de begrafenis. We volgen dit via de livestream.
We biddenvoor jullie.
Veel liefs,
Cor en Mieke van Helden

Lieve Ruud en Hennie.
Dit is voor ons de laatste keer, dat we jullie samen aanspreken.
In het hier en nu althans.

Hennie, al vaak heb je jouw Ruud uitgezwaaid, als hij weer de wereldzee op ging om zijn vissersbestaan vorm te geven.
Steeds kwam hij weer bij jou thuis.

Soms voeren we samen, maar vaak ging hij alleen.
Of hij veel of weinig ving, deed er voor hem niet toe.
Hij had een onbeperkt contract.
Met heel zijn hart voer hij voor de rederij van zijn Vader.

Als Urkse vrouw heb je kort geleden jouw geliefde Ruud voor de laatste keer uitgezwaaid.

En nu, samen met de achtergeblevenen, staan we om elkaar heen op de kade van ons bestaan.
Om te rouwen.

Het verdriet is groot.
Maar eenmaal staat er een andere groep op de kade.
Voor jou, voor mij, voor hen, voor ons.
Dan horen wij niet meer tot de achtergeblevenen.

Dán zullen we juichen.
En roepen: Lieve Ruud en Hennie ..!
'gekkehuis', we hebben je zo gemist ...

Willem en Ada van Netten