Hij was een man geduldig en oprecht, zijn liefde en emoties waren echt.
Dat stopte hij niet onder stoelen of banken, met hem kon je lachen en ook janken.
Beste familie van harte gecondoleerd met het verlies van Ruud.
Wij wensen jullie heel veel sterkte.
Ada en Henk Snel

Gecondoleerd. Heel veel sterkte met het verlies van Ruud.
Bep en Gerrit Lodder.

Lieve Maria, dochters, schoonzonen en kleinkinderen,
Gecondoleerd met het overlijden van Ruud. Een groot gemis. We hebben hele fijne gesprekken met hem gehad. Een vrolijke man.
Heel veel sterkte voor jullie.
Vriendelijke groeten,
Marcel en Angelica van Driel

Lieve familie,
Wat een verlies voor jullie allemaal en veel te vroeg/jong, zeker van geest. In mijn gedachten blijf ik hem herinneren als een levenslustig mens met altijd wel tijd voor een praatje en een lach. Op bijv. feestjes of Konings-/Koninginnedag kwam hij altijd vragen of we nog even wilden dansen en dan vloog je in het rond. Ik zal hem missen, maar jullie des te meer. Heel veel sterkte toegewenst bij het verwerken en dat jullie de kracht mogen vinden om dit een mooi plekje te geven waar je in gedachten nog eens naar terug kunt gaan.

Ruud, een man met een glimlach. Schaterend en joviaal.
Correct en vriendschappelijk.
Een luisterend oor.
Compassie en geestdrift, zorgzaam en bezorgd.
In gedachten bij me.

Familie en vrienden, sterkte met dit verlies.

Mijn herinneringen aan Ruud gaan met name terug naar de tijd dat hij deel uitmaakte van onze redactie. Het waren altijd gezellige vergaderingen, waarbij vooral werd gelachen als Ruud zijn Tennis Tam Tam voorlas, zijn bijdrage aan onze tweemaandelijkse tenniskrant. Wij zullen hem heel erg missen in onze vereniging.
Ellen Brevet

Aan echtgenote Maria en verdere familie van Ruud,

Toen ik afgelopen woensdag via de secretaris van de Historische Vereniging, Theo Janssen, het bericht kreeg van het overlijden van Ruud, schrok ik uiteraard. Ondanks dat je weet dat het niet goed met hem ging hoopte ik toch dat hem nog wat meer tijd gegund was. Uiteraard wel tijd met enige kwaliteit van leven, zoals dit voorjaar. Hij sprak toen nog met warmte en belangstelling over de vereniging, maar ook over de familiekroniek van mijn vader, die ik aan het voltooien was.
Hoe mooi zou het geweest zijn om het eerste exemplaar van die kroniek in de Oudheidskamer aan Ruud te mogen overhandigen. Uiteindelijk is een exemplaar bij jullie aan de deur aangereikt. Maar of Ruud dat nog heeft kunnen zien weet ik niet en is in het licht van jullie verlies ook niet zo belangrijk.
Ik herinner me persoonlijk het meest de tochtjes met de Eendracht. Wij waren met ons bedrijf sponsor en mochten één keer per twee jaar het schip gebruiken voor een personeelsuitje of met een reisje met relaties tijdens een jubileum. Ruud stond steevast op het achterdek (bij mooi weer en dat hadden we meestal) achter de tap en wist snel bij iedereen een lach te ontlokken door zijn ontwapenende persoonlijkheid. Aan het eind van de avond reed hij dan wel eens mee terug naar Nieuw-Lekkerland of naar de plek waar zijn auto stond. Dan konden we even bijpraten over van alles.
Als voorzitter van de Historische Vereniging kende ik hem minder goed, maar uiteraard was hij bij het overlijden van mijn vader Aart in 2008 aanwezig. Ook klonken in de contacten die ik had zijn enthousiasme voor de streekhistorie altijd door.
Ik ben blij Ruud gekend te hebben en hij zal door velen gemist worden. Ik hoop dat jullie je getroost voelen door de liefde en aandacht, die hijzelf ook gaf aan zijn omgeving en wens allen veel sterkte om dit verlies te dragen.

Willem Jan Nederlof