Soms komt er een bericht waar je stil héél stil van word……….
Geen woorden , alleen maar denken nee, nee, nee dit kan niet. Hoe dan. Zo’n fijne, aardige goedlachse vent. En dan kennen we je alleen maar als klant van onze boekhandel. Altijd een praatje , altijd een fijne lach op je gezicht.. Dit komt zelfs bij ons rauw op ons dak.
Wat zal jij gemist worden. Heel veel sterkte voor je vrouw en kinderen, en alle nabestaanden.

Lieve groetjes, Team boekhandel Maaspoort

Roy, al jaren was je een markante aanwezigheid binnen de TU-gebouwen. De laatste 3 jaar als medewerker van de post, daarvoor als verhuizer via mondial. We hebben dan ook regelmatig samen gewerkt tot eind vorig jaar. Een verhuizing was nooit saai, er werd volop gelachen en gegeind tijdens het sjouwen. Altijd wel ff zin in een praatje, ook al was er niet altijd de tijd voor. Veel te jong ben je nu vertrokken uit het leven...
Familie, vrienden, collega's, ontzettend veel sterkte met jullie verlies. Hopelijk vinden jullie enigszins troost in het feit dat Roy alom geliefd was, en zeker gemist gaat worden bij zijn (oud) collega's.

Woorden......zoeken. niet te bevatten
Mijn tante belde mij, ze zei: zit je. Het bericht dat je er niet meer bent. Wat, hoe dan. Geen woorden Roy. Zagen elkaar niet vaak, wel op familiedag. Maar jee, wat hadden we een lol. Benno een duwtje geven tijdens zaklopen. Ja je was altijd wel in voor een geintje. Ook al zagen we elkaar niet vaak, ga je wel missen. Heel veel sterkte voor iedereen.

Ik wist nie eens hoe je met je achternaam heette Roy, maar we zagen elkaar meestal 's morgens als je de rolcontainers met pakketten voor de Fontys kwam brengen. Echt ‘n gouwe gast gij en altijd goeie buurt met jou, vooral vorig voetbalseizoen... Als 'die hard'-Feyenoordman werd je op je wenken bediend. Ik kon zelfs ‘n bietje meeliften op jouw enthousiasme -en dat als PSV'er- maar het was ook zo aanstekelijk. Zonder er ooit over nagedacht te hebben denk ik nu ‘je was een vriend geworden.‘ We hadden mooie praat over de formule 1, of gewoon het werk, het leven, de actualiteiten. Nooit veel langer dan 10 minuten, maar snel samen op dezelfde bladzijde. Super behulpzaam, meedenker, weer en wind, nooit een jas aan. Hoe vaak heb je me niet geholpen om uit te zoeken waar een pakket was gebleven, of dat je -off the record- iets wel effe snel tussendoor kwam brengen. ,,Komt goed maestro, ik maak er wel effe een expressje van.”
Mooie mix tussen een bikkel en 'n knuffelbeer, met bovendien een gruwelijk sympathieke Brabantse kop op die brede schouders. Het ruwe bolster blanke pit-cliché.
Van de week nog op de app met jou. Deze week -week 35- begon jouw vakantie. Gij werkte de zomervakantie door en als wij terugkwamen was het jouw beurt. 'Tot snel jonge geniet ervan; fijne vakantie. Gadde nog wa doen?’
Vanochtend komt een collega vertellen dat je eregisteren op de 2e dag van je vakantie een hartstilstand hebt gehad. Dood.
Ik kan het nie bevatten jongen.. Wa is da nou? Nog nie eens 50 gij.. Wa late gij een verschrikkelijk groot gat achter maatje en wa verschrikkelijk voor jouw familie. Zonne fijne mens. Kreeg er gewoon slappe beentjes van en moest effe zitten. Deze komt binnen man. Ik weet het effe niet nou...

Roy we zullen je missen.
Het is zo raar dat je er niet meer bent.
Heel veel sterkte voor je vrouw en kinderen en je familie en vrienden.
Ook heef veel sterkte voor jouw directe collega's op de TU/e, zij zullen je erg missen.
In gedachten blijf je bij ons.
Marian van den Broek
TU/e. LIS.