Ik ken Ronald al zolang ik bij de TU/e werk. De laatste jaren waren de contacten het meest veelvuldig en intensief rond het project Eindhoven Fiber Exchange, een project dat samen met de gemeente is opgezet rond het glasfiber knooppunt op het TU/e terrein. Ronald was net als ik toezichthouder bij deze stichting. Met enorme gedrevenheid was hij nagenoeg iedere dag bezig om de kwaliteit van de werkzaamheden van deze stichting te verbeteren. In vergaderingen kwam hij duidelijk voor zijn mening uit maar was altijd bereid compromissen te zoeken. En natuurlijk hebben we ook veel gelachen. Hoewel hij tot het einde toe aan het leven vasthield en van negatieve gevolgtrekkingen geen weet wilde hebben, was zijn stoel in de laatste vergaderingen al wel leeg. en dan merk je pas echt: als Ronald er was, dan was er ook iemand. Het gat dat hij achterlaat met zijn overlijden is dan ook heel groot.

Beste Carla,

Heel veel sterkte met dit grote verlies.
Anneke

Het lijkt alsof ik Ronald gisteren nog zag zitten bij zijn geliefde Dienst ICT. Ik vond het enorm bewonderenswaardig dat hij ondanks zijn ziekte 'gewoon' kwam werken als zijn lijf het toeliet. Daarom lijkt zijn dood zo plots te komen. Zijn positiviteit en inzet zijn een voorbeeld voor velen.

Veel sterkte aan Carla en familie met het verlies van Ronald.

Ronald,

Dank voor het geven van wijze raad, dank voor het creëeren van nieuwe mogelijkheden en inzichten.
Dank ook voor de fijne borrels, tennispartijen en je deur die altijd open stond.

Je was voor mij een inspirator, een heel fijn mens en daarnaast ook nog een beetje directeur

Maurice

Zojuist bereikte ook mij het verdrietige bericht dat Ronald niet meer onder ons is. Hoewel ik wist dat hij ziek was, ben ik toch beduusd van dit nieuws. Hij was niet alleen met afstand de beste directeur voor wie ik ooit gewerkt heb maar ook gewoon een heel fijn mens. Ik ben en blijf hem dankbaar voor het vertrouwen dat hij me gaf en voor alles wat hij me heeft geleerd over hoe een echte professional in mijn vak te zijn. Zonder Ronald was ik niet geweest waar ik nu ben, en hoewel ik de TU/e alweer een tijdje geleden vaarwel heb gezegd zal ik nog veel aan hem denken.

Ronald,

Ik voel mij vereerd dat ik je heb mogen kennen, voor alles wat je mij hebt geleerd en voor de kansen en vertrouwen die je mij hebt gegeven. We zullen je missen en nooit vergeten.

Ronald, als (oud)voorzitter van de Personeelsvereniging heb je vele zaken gedaan voor de club. Ook na je bestuurlijke periode was je altijd bereid om een helpende hand toe te steken of een kostenplaatsje te regelen. Mijn persoonlijke herinnering is van een levensgenieter, die ook vele reisjes en toertochten aanwezig was. De personeelsvereniging verliest een belangrijk lid.

Heel veel sterkte toegewenst aan Carla en de familie.

Personeelsvereniging TU/e

Veel leuke herinneringen aan Ronald zullen me bijblijven: hij als promovendus, samen met René Deliege op het IPO, waar beiden promoveerden op spraakhulpmiddelen voor gehandicapten (waarvan ik later in de privé-sfeer nog gebruik heb mogen maken); samen met andere IPO-collega's hielp Ronald me in 1983 met verhuizen, vooral veel gelachen; met z'n allen barbecuen in mijn nieuwe huis; we maakten er een zootje van maar hadden vooral veel plezier; Ronald was een van de zangers in een achtergrondkoortje bij het IPO 30-jaren feest, in een geweldige outfit; hij was ook altijd aanwezig tijdens het napraten/naborrelen na een IPO-feestje; en zo zijn er nog veel foto's in mijn IPO-albums die deze herinneringen weer boven halen.
Verdrietig dat Ronald niet de kans heeft om nog langer van het leven te genieten.
Carla, ik wens je veel sterkte bij het omgaan met dit grote verlies.

Heel veel sterkte voor de nabestaanden.
Het is toch nog heel plots.
Ik heb veel respect voor zijn toewijding en gedrevenheid

Beste familie, gecondoleerd met het verlies van Ronald. Ik heb hem ervaren als een duidelijke en hardwerkende collega voor de TU/e. Verdrietig hij er niet meer is.