Nog steeds niet te geloven, dat we je moeten gaan missen, zo onwerkelijk en zo oneerlijk.
Meike, Jinte & Mark, fam. van den Eijnden en iedereen die hem liefheeft heel veel sterkte

Zo onbegrijpelijk dat jou dit moest overkomen,
altijd bezig, altijd vrolijk en vol belangstelling.
Je was jarenlang de favoriete collega van Kees, altijd wat te buurten
en 's avonds flitste je weer op je fiets door te straat, nooit zonder luide groet! Nog snel stuurde je 's avonds een fotootje van het werk door via Facebook.........heel,veel sterkte voor al jouw lieve dierbaren
Rust zacht lieve Ronald
Groet Kees en Jacqueline Bals

Beste Roon ik ken jou als heel klein ventje fanatiek zo als jij was ,ik was heel veel bij jullie ,jij met fritske / bobby/ Mary-sprite , ja dat weet ik nog maar die pony's die waren leuk en aardig maar jij had veel meer energie om die pony's te berijden en als jij ze dan op stal zette ging je nog un keer op 't zelfde parcours op 't weike aan de schans niet 1 keer geen 2 keer jij was onvermoeibaar, ik dacht dat ik energie had , en jaren daarna gingen we skiën ja 't zelfde, ik stop er mee voor mij ben jij een topper,

Mieke, Jinte, Mark en de rest van de familie heel veel sterkte toegewenst voor de komende tijd.
Beuk en Claudia

Waarom nou jij....?
Nooit meer zal ik je zien aankomen fietsen op dinsdag of donderdag en zeggen " haa gelukkig, daar is onze locomotief".
Nooit meer zullen we appen " vanavond spinnen? "
Nooit meer een pilsje pakken, nooit meer naar de volksronde...
Nooit meer zal ik je zien ...echter mijn gevoel wilt nog niet accepteren dat
jij nooit meer door de bocht komt gereden, nooit meer naast me fietst.
Helaas wel de bittere waarheid.
Soms vol ongeloof en boos....Waarom nou jij?
Rust zacht makker!
Sterkte meiden met dit enorme verlies.

"Alles komt goed"... die woorden had je van mij over genomen....

Lieve Jinte en Meike en familie, ook ik heb er verder geen woorden voor... Kus, Bianca

Beste Ronald,
Ik had nog zoveel kilometers met je willen fietsen.
Zoveel willen lachen en mooie gesprekken met je willen voeren.
En daarbij natuurlijk de nodige pintjes met je willen drinken.
Ik zag je afgelopen dinsdag voordat je naar Frankrijk afreisde.
Je straalde van conditie en was vol vertrouwen.
Mooi! Ik was overtuigd dat je iets moois zou presteren in La Marmotte.
Je was er helemaal klaar voor.
Nu ben je getroffen door het noodlot; bevangen door de hitte.
Voor mij blijf je een fijne vent, karakter mens, en trots op zijn dochters.
Rust zacht Ronald, je blijft in mijn gedachte.
Veel sterkte voor Meike, Jinte & Mark, familie en vrienden

Het was voor mij een grote schok te vernemen dat Ronald niet meer onder ons was. Woorden van troost schieten hierin te kort.
Toch wil ik wel wat kwijt over Ronald.
Wij spraken elkaar enkele keren per jaar en dat ging voornamelijk over zijn bedrijf en de financiële situatie.
Hij had nog een grote toekomst voor zich en zat vol ambitieuze plannen.
Onze gesprekken kenmerkten zich in een open en eerlijke sfeer.
Hij nam de adviezen altijd goed op en wist gelijk wat de bedoeling ervan was.
Je kon met hem goed van gedachten wisselen, en hij gaf waar nodig een goed weerwoord.
Ik vond die gesprekken altijd ontzettend plezierig.
Zijn betrokkenheid en kennis van zaken gaven mij een mooi klankbord om op ontwikkelingen van zowel maatschappelijk als economisch gebied goed met hem te kunnen sparren.
Hij sprak ook altijd vol trots over zijn dochters.
De prestaties op school van Jinte en Meike gaven altijd voor hem een aanleiding om over hun vorderingen en voortgang uitgebreid te vertellen.
Het viel mij bij elk bezoek bij hem thuis op dat zijn huis en de tuin er altijd pico bello uitzagen.
Ik heb Ronald leren kennen als een serieuze kerel met een grote verantwoordelijkheid voor zijn dochters en zijn bedrijf.
Ik heb altijd grote waardering gehad voor zijn inzet en arbeid.
Ik zal onze gesprekken erg gaan missen.

Ik was niet verbaasd te lezen dat Ronald in de wielerclub als de beste renner bekend stond.
Zo heb ik hem ook leren kennen: Fanatiek en de beste willen zijn.

Ik wens de meiden veel sterkte en bewaar dierbare herinneringen aan jullie trotse Pa.

Cees Dekkers
Roosendaal.

Ronald kwam vroeger regelmatig bij ons over de vloer (Fam Heeffer)
Zelf ben ik al jaren geleden verhuisd naar Vlissingen, maar via FB kon ik hem altijd nog volgen. Wat een sportieve vrolijke vent, wat genoot hij van het leven. Wat zullen jullie hem verschrikkelijk gaan missen.
Ik wens jullie, familie naasten en vrienden, alle troost en sterkte toe.

geheel onverwachts ben je heen gegaan
een verlies dat niet te beschrijven is
ik leef erg met jullie mee en wens jullie veel sterkte toe in de komende periode.
een zeer gewaardeerd collega