Wij leerden Ronald en Truus kennen ergens in 1997! Wij hadden net ons huis aan de Da Costalaan 29 gekocht en kwamen even kennismaken. Truus werd voorgesteld als Truus van de omgewaaide boom . Wij werden super hartelijk ontvangen. Toen wij eenmaal in Driehuis woonden, bestonden onze contacten uit heel veel handjes opsteken, praatje maken en zwaaien, wanneer wij de kinderen naar school brachten of wanneer Ronald thuis kwam van werk. In onze herinnering altijd met zijn BMW station. De mooiste herinnering bewaren wij aan het volgende straatfeest, dat ik ( Carla) samen met Truus en Klaas heb georganiseerd. Vele gezellige momenten aan de keukentafel bij Truus. En het resultaat een topfeest ( zie de foto) .
Wij wonen al een paar jaar niet meer in Driehuis, deze herinnering blijft goud waard!
Lieve Geert, Maaike, Floor en partners en kleinkinderen wij hopen dat het herinneringsboek jullie gaat helpen om het verlies van jullie vader en moeder, opa en oma een plekje te geven.
Heel veel sterkte en liefs !
Hans en Carla Oude Groen

Vooral de vrolijkheid en de altijd motiverende energieke uitstraling van Truus is mij bijgebleven uit de tijd, dat wij samen in de ouderraad zaten en hielpen met de bijzondere dagen en hoogtepunten van het schooljaar.
Op de foto (1988) zongen we kerstliedjes, ik hoor het nog, zuiver, ontroerend. Rond pasen liepen we met knalgele papieren narcissen op het hoofd of in een hazenpak door het park te grinniken. Hoe mal kan je doen? Heerlijk.
Tijdens voorbereidingen bij Truus thuis met een kop thee of koffie, viel mij op hoe goed georganiseerd het huishouden liep en de fijne sfeer in huis was voelbaar. Daar had ik oprecht bewondering voor.
Na de ouderraadperiode en onze verhuizing verloren wij het contact. Vergeten zal ik haar nooit.