Beste Ron,
Wij kennen jou vooral van de voetbal bij VAT, van de weekenden uit, het varen.
Lezen bleek een gedeelde passie, we wisselden wel eens boeken uit, meestal politiek gerelateerd. Op een bepaald moment kwam je met een dikke pil over het leven van Mao Zedong. Daar had ik tijd voor nodig, heeeel veel tijd. Nooit vroeg je wanneer het boek weer jouw kant op kwam en uiteindelijk wilde je alleen weten wat ik van het boek vond. Jou niet meer tegenkomen, geen praatje meer voelt vreemd, onwerkelijk.
We gaan je missen. Jouw gulle lach en droge humor vergeten wij niet.
Jouw familie en vrienden wensen wij heel veel sterkte bij het verwerken van de lege plaats die jij achterlaat.

Tom en Lia

Ron kon zijn humor goed kwijt in de stukkies die we deden op bruiloften. Daar introduceerde hij bijvoorbeeld de term 'delegeerzaag', die we nog altijd gebruiken. Ik herinner me ook het volgende gedicht, geïnspireerd op een lied van Rob de Nijs, dat hij voordroeg uit naam van de bruidegom. (Het is een ingekorte versie waarvan ik zelf wat gaten heb ingevuld.)

Jij was 16 en ik bijna 2 meter.
Het was sport en spel, drinken voor het goede doel.
En in de tent ging het helemaal los,
Hossende massa, dolle boel.

Toen zag ik jou, je riep me met je ogen.
Ik keek je aan en kreeg een vreemd gevoel.
Want ik begreep wat jij me wilde vragen:
'Hou alsjeblieft je dronken smoel'

Ik leerde je kennen als geduchte tegenstander bij de ontelbare zaalvoetbalpartijtjes tussen het VAT en de Cacha's. In het veld ging het om de winst, maar na het douchen aan de bar om het gezellig samen zijn , het lachen en de pret. Samen met André schitterende motorvakanties gemaakt, dat waren mooie verhalen. Je was altijd in voor een goed gesprek, met steevast een geplaatst geintje of goede opmerking tussendoor.
Hoewel ik Ron de laatste jaren niet veel zag of sprak is het onwerkelijk dat hij er nu niet meer is. Mocht er weer eens oud en nieuw gevierd worden bij André thuis zullen wij hem allemaal zeker missen!

Mijn hartelijke condoleances aan alle familieleden, vrienden en kennissen van Ron.

Veel sterkte met het verlies van Ron,
ik herinner hem als een vrolijke jongen die wel eens heeft helpen met hooien samen met André.

Beste familie Van Mil,
Gecondoleerd met het verlies van uw zoon, jullie broer, zwager en oom. Zo onverwacht, zo tragisch, zo te vroeg.
Als zwager van Peter heb ik naamgenoot Ron leren kennen als een vriendelijk en bescheiden mens die vooral erg enthousiast werd wanneer hij op aanstekelijke wijze zijn reiservaringen met anderen deelde. Daar zaten ongetwijfeld ook sterke verhalen bij ...
Hopelijk kunnen jullie uit dit beeld van Ron enige kracht putten om met het verlies van hem om te gaan. Veel sterkte daarbij toegewenst!

Beste neef Ron
Vol ongeloof las ik het bericht van jouw veel te vroege overlijden. We zagen elkaar niet vaak, maar ik kende je als een heel vriendelijke en vrolijke gast.
Wat verschrikkelijk ook voor je familie die al zo veel voor hun kiezen hebben gehad. Ik wens heel veel sterkte aan al je dierbaren.

Waarom zijn er zoveel vragen,
Waarom is er zoveel pijn,
Waarom zijn er zoveel dingen
Die niet te begrijpen zijn?

Zelf leerde ik Ron kennen bij V.A.T. Een zaalvoetbal team, van, en voor vrienden.
We speelden veel toernooien. We waren eens in België. Ons hotel was buiten de stad van Antwerpen. Ron hielp, op de parkeerplaats, een vrouw, met het verwisselen van een lekke band. Samen stapte ze de bar binnen, daar waar wij zaten. De vrouw had Ron een biertje beloofd, waarop Ron antwoorde" maar ik ben niet alléén hoor, die mensen daar, horen ook bij mij".

Bij deze, mijn mede betuiging, en het verdriet, die we samen delen.
Familie, vrienden , en bekenden, heel veel sterkte
Vlaardingen, Martin Allewijn

Vroeger met de voetbal schreef jij vaak ons wedstrijdverslag in een humoristisch stukje voor in het MVV krantje. 

Je hebt er zelfs een keer de Westlandse courant mee gehaald.