Toen ik in Juli 2020 voor het eerst de trein opgibg was Ron onze Machinist. Na een korte introductie merkte hij direct dat ik ook uit Den Haag kwam. Toen we een paar maanden later samen de trein naar Keulen reden vroeg ik of Ron wat mee ging eten in het personeelsrestaurant. Na de gebruikelijke onderwerpen kwam Den Haag aan bod. Ik vroeg Ron of hij ook in Den Haag woondez waarop hij reageerde, die pleurisstad?? Nooit meer! Waarop hij daarna zegt, het is wel een mooie stad hoor. Dit op zn onvervalste Haags. Wat een gave vent dacht ik. Ron, in die korte tijd dat ik je heb leren kennen heb je een blijvende indruk achtergelaten bij deze Hagenees. You will be sorely missed. Untill we meet again.

Lieve Ron,

denk ik aan jou, dan denk ik aan je verhaal over Bambi. En hoe hard ik erom heb moeten lachen. Zeker toen je het ook nog in het Haags publiceerde in een nieuwsbrief.
In het kort, voor wie het niet kent; Ron ziet langs het spoor een klein hertje, dat gewond is. Subiet zet hij de trein stil en klimt eruit. Hij neemt het angstige beestje in zijn armen en tilt het met moeite de locomotief weer in. Immers, hoge instap van uit de ballast en Ron niet zo heel groot en dan ook nog een dier in zijn armen. Weer in de loc plaatst hij Bambi lekker bij de kachel (het is winter) en belt om de dierenambulance in Bad Bentheim (als ik het me goed herinner). Uiteindelijk wacht in Bentheim niet de dierenambulance, maar een jager.
Het verhaal zelf is niet zo grappig, maar de manier waarop Ron dat dan vertelde was hilarisch.
Ron, ik hoop dat je waar je nu bent nog veel Bambi's mag redden, zonder dat jagers je goede bedoelingen teniet doen.
Rust zacht en sterkte voor allen, die je liefhebben.

Inge

21 jaar terug samen opleiding DB regelgeving. Daarna een fijne tijd op de trein.
Goede reis Ron

Lieve Ron.
Fijne, eerlijke en humorvolle kollega en motormuis. Als t even wat minder ging wist jij wel hoe om op te beuren... ga je missen, maar uit t oog is zeker niet uit t hart
Bart

Lieve Ron,
Het was mij een genoegen jou te hebben gekend.
Ik zal de ritten samen nooit vergeten.
Veel gelachen, veel stress omdat we weer eens te laat waren.
Maar altijd de humor blijven zien van de situatie.
Zo wil ik jou herinneren.
Rust zacht kauleboeâh.

Jan

Waarom al dat vechten
waarom al die pijn
Je wilde hier niet weg
je wilde bij ons zijn
De strijd was oneerlijk
en geheel niet terecht
Je wilde nog graag verder
maar verloor dit gevecht

Lieve Ron,
Ik beloof jou dat ik voor altijd zal zorgen voor jouw kleine meisje. (Mijn lieve vriendinnetje Beccie). En dat wij samen veel mooie herinneringen zullen ophalen over jou.
Veel liefs Natascha♡