Het was eind mei 2018, toen Rolf naar me toe kwam en zei: "Niet schrikken.....maar ik heb een andere baan".
Natuurlijk schrok ik wel. Rolf was een bijzondere collega en een bijzonder mens. Heel geliefd op de afdeling als mens, lunchmaatje en vriend, en ook heel gewaardeerd vanwege zijn grote kennis van het vakgebied en zijn werkkracht. Een verlies voor Sanquin dat Rolf ging vertrekken!
Bij gelegenheid vertelde hij over zichzelf en de mensen om hem heen. De kinderen van zijn zusje, waar hij zo gek mee was. Zijn ouders waar hij altijd met plezier naartoe ging om "thuis" te zijn. Zijn vrienden, waarmee hij graag festivals bezocht en hele bomen opzette.
Het was kenmerkend voor Rolf dat hij bij die boodschap over zijn nieuwe baan eerst aan de ontvanger van die boodschap dacht (Niet schrikken...) en daarna pas het voor hem zo grote nieuws vertelde. Dat is Rolf zoals wij hem hebben gekend - lief, zorgzaam, geinteresseerd, bemiddelend, gevat.
Ik wens iedereen die Rolf gekend heeft heel veel sterkte met het verwerken van de keuze die hij nu heeft gemaakt. Een bijzondere man, een bijzonder mens leeft voort in onze gedachten.
.
