Herinneren is een vorm van ontmoeten…

We were so sad when we learned you were ill last year and we hoped for the best that you may have many more trips, another Christmas and much, much more time with Lan, Sarinah, Viviane and grandkids.
I remember when visiting Amsterdam a long time ago, Lan was taking me to sightsee and received a call from Roel asking how to turn on the stove. Lan laughed and wondered how Roel can do the most difficult surgeries, but can’t turn on stove:) We know there is a great woman behind every man!
We remember the twinkle in Roel’s eyes and his smile from ear to ear, perfectly just like the picture!
We love seeing pictures of Roel, Lan with Sarinah, Viviane and the grandsons., the pride, joy and love so tremendous and wonderful to see.
We appreciated Roel’s generous and expert advise when our pets were ill, despite his hectic schedule. This meant a lot to us!
Rest In Peace Roel, you are missed and thank you for all that you have done. Much love from all of us in Canada.
Linda, Daren, Dyllan, Garrett, Tt Yang, Koko/Dede/Budi ( and family).

Vanaf het moment dat ik je heb leren kennen bij Schaakgenootschap Rijswijk ben je een van de meer luidruchtige geweest. Altijd had je wel wat te zeggen; het was nooit saai. Een verhaal die je deelde of een humoristische gevatte, soms ook grove opmerking. Je nam geen blad voor de mond en wat paste dat goed bij de groep. We gaan je hier ontzettend missen Roel! Bedankt voor de mooie tijd.

Roel en en ik zijn leeftijdgenoten en kennen elkaar al lang. In onze studietijd te Utrecht (hij diergeneeskunde en ik journalistiek) waren we lid van dezelfde schaakclub (Paul Keres). Maar echt met mekaar omgaan deden we pas in Rijswijk (Z-H) waar we in hetzelfde team van SG Rijswijk kwamen te spelen.
En altijd na afloop samen, naast elkaar gezeten, met een milde Indische rijsttafel (zonder garnalen) dik napratend over wat we in onze partijen goed en fout hadden gedaan.
Roel en zijn vrouw Lan waren ook onze perfecte dierenartsenpraktijk, ruim twintig jaar lang. Zo redde Roel, met z’n eigenzinnige opvatting over medicatie, onze kater Tom van de dood. Tom wordt 1 april nota bene al 18 jaar en sprong de laatste keer dat Roel bij ons thuis was, een maand of twee terug, meteen liefdevol aanschurkend bij Roel op schoot!
We, ook Roel, wisten toen al dat er geen redden meer aan was. We hadden het over het mooie boek, waaraan ik een bijdrage mocht leveren, dat Roel heeft nagelaten voor zijn vrienden: ‘Paardensprongen - de schaakverhalen van een dierenarts’.

Roel, ik heb je kort ontmoet, die ene keer in het LUMC. Ik voelde onmiddellijk de warme band die zo snel was ontstaan tussen jou en Ton. Ik hoopte zo, dat deze nieuwe vriendschap een kans ging krijgen. Maar het mocht niet zo zijn. Ton hield mij meestal op de hoogte van jullie schrijfmomenten. Die waren prachtig. Daarom sluit ik jou ook in mijn hart als zijnde een speciale vriend van mijn Ton.

Een hele bijzondere ontmoeting met een fantastische man in het LUMC in februari 2021. Roel en ik waren allebei patiënt bij de afdeling Oncologie in het LUMC. Onze ontmoeting duurde qua tijd heel kort, maar was zeer intens. Wij hadden aan een half woord voldoende om elkaar te begrijpen. Daarover kwam een saus van humor en zelfspot (over onze medische situatie).
Jouw perspectieven waren slecht Roel en het onvermijdelijke is gebeurd. Ondanks je enorme drang om te blijven leven.
Het afgelopen jaar hadden wij regelmatig appcontact.
De laatste keer dat wij elkaar zagen was enkele weken geleden. Toen gaf je mij een exemplaar van jouw boek Paardensprongen. Je schreef er voor mij de volgende woorden in: "Voor mijn mede krijger tegen de foute cellen Ton"
Mooie woorden die ik koester. Zo kenmerkend voor jou Roel. Ik zal ons contact missen, maar je zal voor altijd in mijn hart blijven.