Lieve stoere Roos en Caroline, Lucas en Gijs,
Bijna een jaar kom je al keurig 1 of 2 keer in de week naar onze Shetlander Tommy. In het begin kwamen papa of mama nog mee, om een beetje te helpen, maar al snel kon je alles zelf. Altijd vrolijk en vol enthousiasme, ook als papa weer wat zieker was. Aan jou merkte we nooit wat en je glimlach was altijd aanwezig op je gezicht. Samen met Fleur heb je het heel gezellig en verwennen jullie Tommy met een fijne wandeling. Als Tommy je troost geeft mag je altijd extra komen. Voor nu en de komende tijd voor jullie allen heel veel sterkte toegewenst, jullie zijn sterk samen en hebben veel goede vrienden om deze verdrietige tijd goed door te komen.
Liefs, Door

Caroline, Lucas, Gijs, Roos, Ria, Rianne, Cees, de vriendengroep en verdere familie,

Ik ken Robert al bijna mijn hele leven. Van de basisschool tot buurjongen. In het uitgaansleven kwamen we elkaar vaak tegen en ook tijdens een vakantie in Lloret de Mar hebben we wat afgelachen. Mooie herinneringen om nooit meer te vergeten!

Een mooi mens is heen gegaan. Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte!

Jeroen

Lieve Caroline, Lucas, Gijs en Roos,

8 april hadden we het er nog over. Over de kracht van de liefde en hoe ongelofelijk mooi dat is. Maar ook dat de kracht van liefde loslaten betekent en hoe ongelofelijk veel pijn dat doet. We hadden het over hoe dubbel het leven kan zijn, dat vasthouden aan iets aards, iets materialistisch, zoveel kracht kan geven om te vechten tegen iets waar niet tegen te vechten valt. Over stilstaan en tegelijkertijd door moeten gaan, over vast willen houden aan wat je los moet laten. Over hart en verstand, die het hardgrondig met elkaar oneens zijn. Over tijd, over alle tijd van de wereld en over tijd tekort. En daarom heb ik dit voor jullie geschreven...

"Als je alle tijd van de wereld hebt,
vergeet je bijna hoe kostbaar de tijd van een prachtig en liefdevol gezin is.
Maar als de tijd schaars wordt, als de klok op 2 voor 12 staat,
besef je eens te meer hoe onbetaalbaar die liefde is.
Hoe belangrijk het is om de mooiste herinneringen van samen te maken in de tijd die je gegund is.

En dan, we wisten dat het zou gebeuren. Dan slaat de klok 12 uur en staat de wereld stil.
Dan zijn we tijdloos en oorverdovend stil.
Om te beseffen dat de tijd op was, dat Robert op was.
Tegelijkertijd weten we, voelen we, dat de liefde niet op is, maar zich versterkt met al die prachtige herinneringen van samen, die we voor altijd zullen koesteren.

Laat de tijd maar stilstaan, zolang als nodig is.
Laat de klok maar zwijgen, omdat tijd niet belangrijk is.
Laat ons hart maar kloppen, voor Caroline, voor Lucas, voor Gijs, voor Roos,
omdat zij alle tijd nodig hebben om het verlies van Robert een plek te geven."

We zijn er voor jullie, altijd.

Liefs
Arjan& Saskia, Jasper, Leon en Robin Offerhaus

Lieve Caroline, Lucas, Gijs en Roos,

Niets kan uitdrukken hoe zeer wij met jullie meeleven.

We kennen jullie omdat we jaren samen bij het schoolplein hebben gestaan; onze kinderen hebben de hele basisschool bij jullie kinderen in de klas gezeten. Robert is altijd een zeer betrokken vader geweest. Ook in het zwembad en aan het voetbalveld zagen we hem vaak. Altijd enthousiast en met respect voor elk kind. Tijdens een kinderfeestje vroeg ik eens aan Gijs; word je vader nooit boos dan? “ Nee” was het antwoord van Gijs oprecht. En dat is Robert; altijd kon hij de dingen met een lach en met rust oplossen. Ik heb daar grote bewondering voor. Wat heeft Robert de afgelopen periode gevochten en veel kracht getoond.

Op de verschillende schoolkampen hebben wij Robert leren kennen als een inspirator, een warm en vriendelijk mens, met oprechte interesse in de mensen om hem heen. Hij wist de kinderen altijd enthousiast te maken en gaf hen vrijheid én het vertrouwen dat ze deze vrijheid aankonden.

Ook in zijn werk was Robert gedreven en ambitieus. Met veel bewondering hebben we gezien hoe hij zich heeft ontwikkeld en zelfs tijdens zijn zieke periode de kracht vond om verder te bouwen aan jullie toekomst.

Wat zal deze man ontzettend gemist worden. Voor jullie allemaal breekt een moeilijke tijd aan van verwerken, van accepteren en uiteindelijk ook van doorgaan. Wij zijn er zeker van dat hij altijd met jullie mee zal reizen, waar het leven jullie ook brengt. Caroline, jij hebt al zo veel kracht getoond tijdens Robert zijn hele ziekteproces. Je liefde voor hem én die voor jullie kinderen heeft je overeind gehouden. Ook daarvoor hebben we bewondering!

Koester de warme herinneringen aan Robert.
En, als jullie er behoefte aan hebben, zullen we er altijd voor jullie zijn.

Liefs,
Leonieke, Jan-Willem, Zonne-Lieve, Loek, Merijn en Roselinde

Volgens mij heb ik wel 16 jaar met Robert samengewerkt bij een bank. Hij in de commercie en ik in beheer. We hebben heel wat werk samen verzet. Altijd lachen met Robert. Ik herinner me zoveel leuke anekdotes. Te veel om hier neer te zetten. Een kleine greep toch: het Duits spreken (met een licht Nederlandse twist). Elkaar uitschelden voor Cornhollio Banghole, Dzjam Dzjam Ghei of Banzibareezi. Voor velen dwaze opmerkingen, voor ons beiden zeer “serieuze” benoemingen. Altijd lachen met Robert. Maar ook altijd tijd voor een goed gesprek of serieus hard werken voor de klant. Ik zou hem bij Raadhuys nu weer gaan ontmoeten als hij voldoende hersteld zou zijn. We zouden weer gaan samenwerken. Ik keek daar erg naar uit. Het mocht niet meer zo zijn. Wat intens verdrietig voor vrouw, kinderen en alle directe naasten. Ik kan er niet over uit dat hij er niet meer is. Laten we NOOIT zijn onverzettelijkheid, zijn gulle lach, zijn liefde voor zijn familie en zijn spontaniteit voor collega's vergeten.

Lieve Caroline en kids wat is het leven vaak oneerlijk! Nog zoveel geweldige plannen maar helaas kreeg Robert deze tijd niet meer…. Wij wensen jullie heel veel sterkte met het verlies van je lieve man en vader ❤️❤️❤️

Heel veel sterkte Teun Judith Sanne en Tijs van der Pols

Lieve Caroline, Lucas, Gijs en Roos,
Ik herinner me nog dat jij -Caroline- 13 jaar geleden bij mij op kraambezoek kwam in het ziekenhuis. Jij was daar omdat Robert toen ook in het ziekenhuis lag. Jij had zorgen om zijn gezondheid, ik had een zeer zware bevalling achter de rug. We hadden een prachtig mooi gesprek van vrouw tot vrouw. Het ging over onze diepe angsten en hoe ingrijpend het leven kan zijn. Later refereerden we vaak aan dit gesprek, ook toen het de laatste tijd weer slecht ging met Robert. Voor mij is dit gesprek een markering van onze diepe vriendschap. We zien elkaar niet vaak, maar ik voel altijd een diepe verbondenheid met je. Ik bewonder je kracht en ook je kwetsbaarheid, openheid en eerlijkheid. Het zijn eigenschappen die je op dit moment als weduwe moet inzetten om je kinderen de kracht te geven die ze nodig hebben. Weet dat wij -op afstand- intens meeleven. En weet dat je me altijd kan bellen voor een wandeling, waarbij we van hart tot hart met elkaar kunnen praten. Ik hou van je en wij geven je in gedachten alle kracht die je op dit moment nodig hebt.
Veel liefde, kracht en steun van Barbara, Andries, Guusje en Syb.

Beste Caroline, Lucas, Gijs en Roos,
Wij willen jullie van harte condoleren met het verlies van jouw echtgenoot, en van jullie vader Robert.
In het verleden hebben jullie er al veel en vaak over kunnen praten met elkaar, maar is daarom het gemis en verdriet minder? Dat geloven wij niet. Bijna te zwaar om te dragen. Drie tieners/pubers zonder hun vader, vreselijk, een zware taak voor jou Caroline om dit goed te begeleiden. Hopelijk hebben jullie heel veel steun van familie en vrienden die jullie mentaal en praktisch kunnen bijstaan. Wij wensen jullie dan ook heel veel sterkte en moed om dit aan te gaan én aan te kunnen.
Ik zal ons even aan jou voorstellen: Wij zijn Henk en Janny van Kempen en wij zijn de ouders van Erik en Linda. Erik was een vriend van Robert, ze zaten bij elkaar in de klas. Ook speelden zij regelmatig bij elkaar. In de vierde klas is Erik op de Stationsweg aangereden en een dag later overleden. Twee kinderen uit de 4e klas van meester Dick den Bakker hebben tijdens de afscheidsdienst een versje gemaakt en voorgelezen en één van die kinderen was Robert. Het versje zullen we ook naar je sturen, samen met een klasse foto en een foto van Erik. Op de klasse foto zit Robert vooraan in een gestreepte blauw/bruine trui en Erik staat achteraan in een gele slip-over.
Wij vinden het een heel mooi idee om op deze manier allerlei verhalen van mensen die hun ervaringen met Robert op schrijven te bundelen.
Wij zullen er maandag ook zijn bij het afscheid van Robert en zullen jullie in gedachten heel veel Licht en Liefde sturen.

Lieve groeten en een warme troostvolle omhelzing van Henk en Janny van Kempen.
Egelantier 55,
3892CS Zeewolde