Lieve Rob,
Wat is het gek om bij de servicedesk binnen te lopen en te weten dat je niet meer op je stekkie in het midden zit. Daar waar je het servicebord goed in de smiezen kon houden.
Je was iemand van de oude stempel, iemand van gewoontes. Bammetje mee, niet lullen maar poetsen, en ergens halverwege de ochtend nam je netjes een kwartiertje pauze om de digitale krant door te nemen. En standaard hoorden we altijd kort je alarm afgaan. Het moment om je medicatie te nemen.
Loyaal aan het LUMC. Altijd op tijd in de groep en je probeerde 'de jeugd' ook hier en daar op te voeden. Ze een beetje normen en waarden bij te leren. Wees op tijd, geen meldingen open op je naam laten staan aan het eind van de week en als er geen telefoon gaat, zijn er echt nog genoeg andere meldingen die je tussendoor kan oppakken.
We hebben je soms geprobeerd te verleiden om met de vrijdaglunch mee te doen, maar dat vond je niet kunnen. 'Niet zo mopperen Rob, lunch met ons is ook goede investering'.
Maar ookal ging je niet mee lunchen. Om een praatje zat je niet verlegen. En je hebt je dan ook altijd groots ingezet voor het behoud van de balie. Mensen moesten vooral een fysieke plek hebben waar ze naartoe konden. En de baliedienst vond je volgens mij ook erg leuk om te doen. Een stukje persoonlijk contact.
En draaide je telefoondienst, dan zette je altijd mooie golden oldies op. Waarbij je als een ware Leo Blokhuis riep wat het nummer was en wie de uitvoerende artiest.
Jij hebt mij bijvoorbeeld kennis laten maken met Patsy Cline, iemand waar ik nog nooit van had gehoord. "Ken je die niet? Het is je vergeven. Dat is ook veeeeer voor jouw tijd"
Toen Stefan bij ons op de servicedesk kwam werken, kwam jouw competitieve kant omhoog. Want jij stond steevast bovenaan met hoogste aantal afgesloten meldingen. Stefan ging graag die uitdaging aan en het was altijd spannend wie er die dag bovenaan zou eindigen. Ik denk dat er in die periode recordhoogtes zijn bereikt, want geen van beide gaf zich snel gewonnen.
En altijd die kleine attente dingetjes die zo gewaardeerd werden. Als ik vertelde dat ik naar Frankrijk op vakantie ging, kreeg ik kort daarop een artikel via teams dat je tegen was gekomen over de meest gemaakte fouten op de Franse tolwegen. Of een kortingsactie bij CenterParcs die je graag deelde met je collega's.
Rob, ouwe mopperkont. Bedankt voor de leuke gesprekken en wijze lessen. We zullen je missen. Ik wens je vrouw en kinderen heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
Liefs Renate
