Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Winnen
Toen we vroeger als broers en zussen samen spelletjes speelden, won Rob echt altijd ! Of het nu Scrabble was, Monopoly enz hij won altijd. Desnoods met verzwaarde dobbelstenen, verzonnen woorden bij Scrabble of Pim Pam Pet, hij won altijd. Ook later is hij altijd erg competetief en sportief geweest, wielrennen, squash enz. Hij wilde de beste zijn, de eerste. Ook nu de laatste jaren heeft hij alles gedaan om van die rotziekte kanker te winnen. Hij heeft alle behandelingen gedaan die nodig waren, want hij wilde leven ! Hij heeft hard gevochten samen met Margaret, Lisanne en Martijn. Maar helaas heeft hij dit keer verloren. 😰 we gaan hem missen, onze held ! Groetjes Simone

Lieve Rob,
Bijna elf jaar geleden vertelde mijn toenmalige vriendin Marianne, nu mijn vrouw, me dat ze in een fijne buurt woont. In eerste instantie nam ik dat aan als een belangrijk detail, maar in de loop van de jaren, nu ik er zelf ook woon, heb ik gemerkt dat dit een uitzonderlijk fijne relatie inhoudt. En degene die daar een belangrijke rol in had ben jij, Rob. Ik heb je leren kennen als een heel vriendelijke, humorvolle, gezellige en bovenal zeer behulpzame man. Ik ga je enorm missen. Niet alleen bij allerlei klussen, bij de koffie of een drankje, een etentje, maar vooral als mens.
Helaas heeft je positieve kijk op het leven en je krachtige wil het niet kunnen winnen van het noodlot.
Margareth, Martijn, Lisanne en Rik zullen het nu zonder jou moeten doen, het zal ze moeilijk vallen. Maar ik hoop dat ik op dezelfde manier hen kan helpen zoals jij ons geholpen hebt.
Vaarwel, Rob.

Beste Margaret Lisanne en Martijn.
Wij gaan Rob herinneren als een lieve ,zorgzame ,actieve buurman en persoon.
Hij stond altijd klaar voor de buurt en als hij kon helpen dan deed hij dat zonder twee keer na te denken.
En wat kon hij mooie meubels maken, ik ga de twee tafels koesteren die hij voor mij gemaakt heeft.
De buurt en iedereen heeft een mooi mens moeten laten gaan, maar de hemel heeft zondermeer een ster erbij gekregen.
Heel veel sterkte de komende tijd en als wij iets voor jullie kunnen doen dat zijn wij er voor jullie.
Paul, Maria en Enrique Perdok

We have just met in March when I moved to the street, and Rob was already in a difficult year. However, he and Margaret were so kind to us.
One memory that will stay with me will be us making together a furniture for my house, with all Rob tools, at his garage. The jacket hanger in my hall will be a small part of many kind and helpful gestures he left behind.
Rest in piece!
Daniel and Mariana

Lieve Margaret, Lisanne, Martijn en Rik,
Wat zal het stil zijn zonder de motor, de pedelec van de straat, Rob Rintjema.
Wat zal het stil zijn als we z'n schuurmachine niet meer horen die tafels, kasten en prachtige geweien voor buiten maakt.
Wat heb je veel voor me gedaan al die jaren toen ik alleen met de kinderen naast jullie kwam wonen.
Hoewel ik me wel vaker bezwaard voelde mocht ik Rob van Margaret altijd lenen als er weer gesjouwd moest worden of een gat geboord. Jij was al die jaren mijn handy man!
En wat was je je ook lief voor Sam en Luca, en wat hebben we vaak samen langs het voetbalveld gestaan.
Maar bovenal herinner ik me jou als iemand die wel hield van 'n geintje en met een grenzeloos optimisme in het leven stond.
Wat heb je veel tegenslagen gepareerd, en wat deed je je best om weer net zo fit te worden als voorheen.
Dat is Rob een aantal keren goed gelukt tot de laatste keer...,toen moest ie het opgeven al kostte het hem enorm veel moeite om jullie prachtige gezin los te laten.
Wij blijven dichtbij...

Thuis
Nergens op wachten, kijken
hoe langs de vloer, de muur,
het spinnenweb
het daglicht traag verschuift
dan even aarzelt in het raam
alsof
een afscheid niet vanzelf
altijd het weerzien
in zich draagt

We wonen al jaren in dezelfde straat. Margaret had ik al vaker gesproken maar met Rob heb ik pas het afgelopen jaar een paar korte gesprekken gehad. En dat in een verschrikkelijk moeilijk jaar voor hem en zijn gezin.
Het jaar waarin Rob en zijn gezin een zeer moeilijke strijd hebben gevoerd.
Rob heeft hierin laten zien hoe hij streed om bepaalde gebeurtenissen met zijn gezin nog te kunnen beleven. Dank je Rob dat je jouw liefde en doorzettingsvermogen hebt gedeeld. Hieruit kunnen wij op onze beurt kracht putten om moeilijke dingen van het leven te doorstaan. Leven dus!

Dimph

Lieve Rob en Margaret.
De strijd van Rob is gestreden , nu is het definitief en wat volgt is het afscheid.
Vrijdag gaan we dat doen Rob , en wat ben ik blij dat we elkaar nog enkele malen hebben mogen zien . Je was nog steeds scherp en stelde vragen , nog altijd die belangstelling voor de ander. Soms kwam er een glimlach op je gezicht die uitrolde in de zo bekende grijns precies zoals ik dat altijd zo mooi aan je vond. Net of er zich al iets in je hoofd afspeelde en wat niet voor ons bestemd was . Vorig jaar zomer hadden we nog een gezellige avond bij ons in de tuin, heerlijke gesprekken onder het genot van een glas wijn. Herinneringen uit onze jeugd, de vakanties met onze ouders op Renesse met onze neefjes en nichtjes. Bring back memory's , deze avond zal ik nooit meer vergeten.
Je was vol goede moed en je straalde, enkele dagen daarna moest je op controle en kreeg je geen goed bericht! Dat was een slag voor jullie allemaal want je vocht er zo voor.
De afgelopen weken hebben we afscheid genomen en elkaar nog gehugd ! Toen ging je naar boven want je was moe, nog eén keer keek je om de hoek van de deur , ik wist dat dit de laatste keer zou zijn.
Rob in gedachten jouw naam noemen is hem oproepen en dan zal ik in mijn hoofd even met je praten! Goede reis Rob !
Liefs van je neef Henk de Vries.

Lieve vriend en fijne fietsmaat,
Wat zal ik je missen, lekker uit de wind achter jouw als ik al moe was en jij maar sleuren.
Gezellig kletsen over fietsen en het leven of lekker over niks.
Samen de fiets vakantie organiseren want dat konden wij het beste zeiden ze dan, hahaha.
Jouw als fijne vriend die je alles kon vragen en je altijd wilden helpen.
Bedankt dat ik je vriend en fietsmaat mocht zijn, rust zacht.
Fons