Dr. Kemperman was een lieve rustige dokter een luisterend oor hij nam alle tijd voor je het was een geweldige man we zullen hem enorm missen.
Wij wensen zijn familie heel veel sterkte en kracht toe in deze moeilijke en zware tijd

Veel liefs van Pieter en Marjan Anker

Geschokt zijn wij na het lezen dat onze huisarts niet meer leeft. Zo jong... Ruim 15 jaar is dr. Kemperman onze huisarts. Goede adviezen, diagnoses en luisterend oor. Maar ook altijd even praten over het zeilen, de boot en zeilvakanties die wij elk jaar beleven. Dank voor alles. De dochters, familie, vrienden en Coby en Helene wensen wij veel sterkte toe om met dit verlies om te gaan.
Ron & Annietha

Beste Rob,
Je was jarenlang een fijne collega op wie je altijd een beroep kon doen en met wie ik altijd heel prettig heb samengewerkt. Je was ook een gezellig hockeymaatje en helaas maar sinds een half jaar een prettige huisarts voor me.
Ik moet veel aan je denken en ga je erg missen.
Ruud Wermenbol

voor de zeer attente huisarts die onze huisarts ver ving in de vakanties heel oplettend en altijd heel vriendelijk een heel groot gemis.ik wens jullie veel kracht met dit gemis. Mevrouw Hoogland.

Vivianne en Larissa, gecondoleerd met het verlies van jullie vader. Ik wens iedereen zo’n huisarts toe als Ik dertig jaar heb gehad. Helene en Coby gecondoleerd mer jullie werkgever. Het is een enorm gemis.
Diny Vendel-Booy

Lieve Rob,
Bedankt dat we jarenlang van jou en jouw vriendschap hebben mogen genieten. Je was een van onze meest trouwe trimhockeyers. Als er iets gedaan moest worden stond je altijd vooraan om te helpen. Met organiseren, opbouwen en afbreken. Meestal stond je een beetje op de achtergrond te genieten van het trimmersgebeuren. Maar genieten deed je! Ook de persoonlijke gesprekken en jouw interesse in je medetrimmers werd enorm gewaardeerd.
Wat zullen we onze trouwe barman, hockeymaatje en vriend enorm missen!
De trimmers van Strawberries.

Lieve Rob,
Je was een belangrijke en onmisbare schakel in onze Runchy vriendengroep. En wat keek je er naar uit dat we, nu het weer mocht, eind september eindelijk weer met zijn allen naar Runchy zouden gaan. Nu moeten we zonder jou gaan, voortaan zonder jou gaan. Wat zullen we je ontzettend missen!
Rust zacht!