Lieve Monique en familie,
Mijn oprechte deelneming bij het overlijden van jullie man en (stief-) vader.
Ik heb Rob slechts eenmaal ontmoet. Een aardige, vriendelijke man met passie voor muziek én Monique. En Monique straalde bij haar Rob!
Tweeënhalve week geleden vertelde Monique me dat Rob ziek was. Maar het is zó onwaarschijnlijk dat hij er nu al niet meer is. Ik heb er geen woorden voor.
Hoe moet het dan voor jullie zijn? Deze rollercoaster is met geen pen te beschrijven.
Ik wens jullie alle Liefde, Zegen en Sterkte toe die een mens in dit aardse kan aanroepen!
Liefs,
Marion van der Werf

Er is een man overleden, die ik nooit gekend heb. Rob Holleman. En toch raakt het me diep. Rob is de man die Monique weer gelukkig maakte nadat zij haar Jos verloren had. Ik was zo blij voor haar. En nu heeft ze ook deze man weer moeten loslaten...
Bedankt dat je de liefde weer in Moniques leven gebracht hebt, Rob.

We waren elkaar zo veel nader gekomen de laatste jaren. Vroeger was je mijn kleine neefje, later mijn meest dierbare neef. De herinneringen, jouw hartelijkheid, jouw spel in de muziek, jouw openheidhartigheid, dat alles ga ik als mooie herinneringen bewaren in mijn hart.
Ik wens je lieve Monique en Jan heel veel sterkte, maar ook jouw vier prachtige meiden, waar je zo trots op bent.
Dag Rob! ❤️