Het is al weer jaren geleden dat we elkaar vaak op de Haagse Hogeschool tegenkwamen. Rust in vrede.

Dag Rob,

Wat onwerkelijk iets dat ik nu schrijf... De jaren dat we intensief hebben samengewerkt waren bijzonder: ik zal je enthousiasme, altijd positive energie, sterke opinie over (bijna) alles maar vooral jou als voorbeeld voor plezier hebben in het leven bijzonder missen.

Ester en kinderen, heel veel sterke gewenst, ook van deze kant van de wereld

Beste Esther en familie,
Wat een verdrietig bericht. Ik ken Rob van mijn jaren bij Pallas en was altijd onder de indruk van het feit dat hij al zo lang lid was, gecombineerd met zijn bulderende lach en aanwezigheid. Toen we een keer aan de praat raakten bleek het "gewoon" een hele gezellige kerel. Wat verschrikkelijk dat hij zo jong is overleden. Heel veel sterkte gewenst.
Jolanda

Beste familie en vrienden,

Met ongeloof las ik het bericht dat Rob is overleden. Rob heb ik leren kennen vanuit mijn tijd bij SAP Nederland. Ik wens jullie heel veel sterkte toe in deze moeilijke periode.

Andre Nakratzas

Beste Esther, beste Jelle, Steef, Mick en Niels,

Wat een schok, wat een verschrikkelijk bericht. Gecondoleerd met het verlies van je partner en jullie papa.
Ik heb Rob leren kennen (via de lokale politiek) als een aimabele en gedreven man, vol ideeën, vol energie. Als rasechte D66'er luisterde hij en kwam hij met alternatieven.

Ik en mijn gezin wensen jullie veel sterkte en kracht de komende tijd.

Dennis Olyerhoek

Lieve Esther,

Woorden schieten echt te kort. Ik denk aan jou en je kinderen, de hese stem van Rob en zijn prachtige aanstekelijke lach.

Heel veel sterkte.

Beste Rob,
Het waren de eerste jaren van de Intersector Informatica van de Haagse Hogeschool, dat ik jou leerde kennen.
Wat een energie had je: je studie en alle zaken die daar verwant aan zijn. Daaronder valt ook de bezetting van het gebouw waar wij toen in huisden. Kenmerkend voor jou was dat je het prima vond dat ik gewoon mijn werk deed op mijn kamer. Vocaal begeleid door een twintigtal studenten, met naar mijn idee de verkeerde liedjes. En ook wel te hard eigenlijk. Regelmatig denk ik daar nog aan en daarmee ook aan jou. Het blijft een mooie herinnering, ook nu je er niet meer bent. Ik besef dat dit plotselinge verlies een ramp is voor je gezin en wens ze veel begrip en steun toe in de komende tijd.

Rob,

Ik heb je persoonlijk weinig gesproken, maar wel altijd bewonderd. De mogelijkheid om in veel of weinig woorden precies dat te zeggen dat gezegd moet worden en altijd met dat enorme enthousiasme zal een hard gelag zijn voor Esther, je jongens en andere naasten. Heel veel sterkte aan hen en dat zij mogen putten uit jouw eindeloze positivisme. Rob, vaarwel.

Maarten.

Ik hoorde van Rob zijn overlijden en schrok. Ik heb een paar jaar in zijn team gewerkt bij Aggreko en hij was destijds een voorbeeld voor me al beseftte hij dat destijds misschien niet zo want we waren het nogal eens niet eens met elkaar. De standvastigheid van Rob was legendarisch, alleen voor heel overtuigende argumenten wilde hij zijn mening veranderen. Zijn optimisme en eerlijkheid zijn me het meest bij gebleven. Hij kon recht door zee zijn en daarbij was hij niet bang om ook zijn gevoel te tonen en zich soms kwetsbaar te maken. Een mooi mens en een gewaardeerde collega, ongetwijfeld een gemis voor Ester en de kinderen. Gecondoleerd...

De rillingen liepen over me rug toen ik dit verschrikkelijke nieuws hoorde. Rob en ik hebben vroeger veel samen opgetrokken. Hij en ik liepen voorop bij drum- en showband Con Brio en daar hebben we veel meegemaakt. Mijn hoogtepunt met Rob was de maand die wij samen hebben doorgebracht toen we met een Interrail kaart op zak door Europa zworven. Nog steeds een vakantie waar ik met heel veel plezier op terug kijk en die ik nog steeds tot mijn meest fijne vakanties reken.