Beste Familie Augustijn,

Als kleine jongen op de Kaap liet ik Rein vaak de vers gevangen visjes of krabben zien die we net tussen de rotsen vandaan hadden geplukt. Een enthousiaste reactie bleef hierbij nooit uit. Dat gebeurde ook andersom: Dat ik zag hoe Rein heel knap met zijn blote handen in de branding een visje ving en ik nietsvermoedend polshoogte ging nemen van zijn vangst, met een gezicht vol zoutwater tot gevolg. Dat soort dolletjes vond hij mooi. Vissen (vooral het vangen van makreel) , volleybal (SPIKER!), balletje trappen, vliegeren was hij allemaal bij. Ook was iedereen die de ambitie had om in de zomer bruin te worden, altijd jaloers op hoe Rein in 1 dag net zo bruin werd als anderen tijdens hun hele verblijf op de Kaap.

Het was altijd ontzettend leuk om gastvrij door Rein en Ada te worden ontvangen, daar bij die kleine knusse caravan, waarvoor altijd een zo mooi mogelijke plek voor werd gezocht met uitzicht op het prachtige strand van Plèhèrel Plage. Ik herinner me Rein als die vrolijke, positieve, vriendelijke en zeer actieve man waar iedereen op de Kaap vrienden mee was.

Ontzettend veel sterkte aan jullie allemaal gewenst,
Martijn Erkelens

Lieve Ada en familie!

Via een oud caloër- Kees van Renssen- kreeg ik het droevige bericht van overlijden van Rein. Ondanks dat wij elkaar al jaren uit het oog verloren zijn trof het bericht mij direkt.
Daarom allereerst mijn medeleven aan jullie bij dit grote verlies en de wens dat jullie dit samen kunnen verwerken. Maar ook dankbaarheid bij jullie dat je zolang een gelukkig leven samen met Rein hebben kunnen beleven.
Mijn herinnering aan Rein gaan terug tot aan de calo-tijd vanaf 1968!!! Rein zat 1 jaar boven mij en ik heb hem altijd bewonderd om zijn evenwichtigheid zijn rust en zijn betrokkenheid op vrienden/medemensen maar ook als gymleraar voor het vak bewegingsonderwijs. En daarnaast was hij een bijzonder goede volleyballer!
Ik dacht dat het de zomer van1971 dat wij met z'n zessen ( Rein en Ada/ zijn broer Cor met vriendin Inge? Joke Minnaar- mijn toenmalige vriendin- en ik Ite van Til) een geweldige vakantie hadden.
In oude groene Ford-Transit bus gingen wij via de slagvelden van de Eerste W.O. (België/ Frankrijk naar het zuiden- De Camargue door via de Franse zuidkust richting Pyrineeën/Gibraltar en noord Spanje naar Zarauz!
Het was een reeks van belevenissen ( schijngevechten van Rein en Cor aan de waterlijn van de zee/ vleoistofdia's van Cor op de verschillende campings en veel muziek) culturele bezoekjes en heel veel plezier en volleyballen op het strand!
Herinneringen verbinden wat je met het oog niet meer ziet!
Ik ben blij dat ik Rein heb mogen leren kennen. Allemaal heel veel sterkte!

Wat mij het meest is bijgebleven dat Rein altijd een lach en een verhaal had. Hij kon zo goed en mooi vertellen. Hij was positief, het glas was altijd halfvol. Dit is wat ik ook bij jullie zie en dat is ook wat ik aan jullie als familie waardeer. Deze positiviteit, gezelligheid, verhalen en avontuur is echt iets dat je nooit moet verliezen!!
Ik herinner me nog die tocht op de boot bij de kaap en dat we elk jaar met jullie naar het restaurant gingen, dat waren mooie herinneringen.

Ik wens jullie allen heel veel sterkte in deze tijd en hoop dat we elkaar snel weer eens kunnen zien en de hand mogen schudden.
Sterkte en tot snel,
Martijn Lunding

In 2005 zijn we naast jullie komen wonen in de Handelstraat, samen deelden we de oprit en zo maakten we van tijd tot tijd een gezellig praatje en dronken we een kopje koffie. Jullie, Rein en Ada waren voor mij altijd een voorbeeld van hoe jullie met het gezin mooie momenten beleefden. Zo zijn wij een keer samen wezen varen op Rhederlaag met de zeilboot, broodjes en drinken mee Rein ons veel vertelde over deze grote hobby van hem. Wat een gezellige dag was dat!
Ik wens jullie heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies. In gedachten zal hij altijd bij jullie zijn.
Veel liefs
Natasja Bonnet

Ik schrik bij het lezen van de advertentie in de Regiobode...en denk: oh wat verschrikkelijk, dit kan niet waar zijn. De laatste keer dat ik Ada sprak ging het redelijk. Kleine stapjes vooruit, maar elk stapje was er weer een. En nu lees ik dit....

Als ik aan Rein denk dan denk ik aan: die gezellige buurman uit de Bachstraat met mooie verhalen en de grapjes. Aan positiviteit, enthousiasme, sportiviteit.
En aan de volleybal. Rein was coach van het damesvolleybalteam waar ik wel eens "in viel", wat hebben we gelachen toen we in Lettele speelden en ik spontaan riep: he oplettele! Elke keer als ik Rein sprak zei hij: oplettele.....
Rust zacht Rein....

Lieve allemaal ontzettend veel sterkte met het verlies van jullie dappere, lieve en strijdlustige man/ (schoon)pa en opa.
Ik denk aan jullie. Liefs Sonja Scala- vd Meulen

Busreis naar Parijs eind jaren 80. Goede herinneringen aan mede door Rein en Ada.
En Rein was natuurlijk een heel graag geziene gast op de tennisbaan. Een fijn mens!

Heel veel sterkte Lilian Heijnen

Geschokt en verdrietig over dit bericht. Alhoewel mijn vriendin Jetta en ik hem alleen van de tennisbaan kenden kwam Rein altijd bij ons binnen. Ik heb hem nooit op les gehad maar hij was altijd super vriendelijk en vrolijk. Mooie verschijning. Sterkte voor de nabestaanden. We gaan je missen Rein.
Roald, tennisleraar TCE.

Lieve Ada, kinderen en kleinkinderen,
Van Frank Tomassen hoorden Corina en ik dat op 2 maart toch nog onverwacht Rein is overleden.
Ik heb vrijwel vanaf het begin van mijn leraarschap in Apeldoorn met Rein als gymcollega mogen samenwerken. Ik ken hem als altijd collegiaal, opgeruimd, altijd voor je klaarstaand en met humor.
Zal hem vreselijk missen, jouw fijne kerel.
Vooral jij lieve Ada, heel veel sterkte de komende dagen en de verwerking erna.
Rein zal zeker in mijn hart blijven voortleven als een hele fijne collega.
Veel sterkte van Sip van der Pas en Corina.