Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Rein Augustijn

01-06-194902-03-2021
      Uw herinneringen aan Rein zijn voor ons van grote waarde.
      Plaats die uw anekdote, foto, gedicht of bericht.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Rein was een aardige vent.
        reactie 34   |   niet OK
        Ik heb een half jaar in studentenhuis Primakassie in Arnhem gewoond met onder meer Rein. Ada kwam regelmatig langs. Ik heb hem dus maar kort gekend maar ik kan alleen maar aan een hele aardige vent terugdenken. Altijd lachen, vriendelijk, behulpzaam. Zo te lezen is hij zijn hele leven zo gebleven. Sterkte Ada.
        Gerard Murre, Haarlem

        Gerard - Haarlem
        27 september 2022

        Deel deze pagina:

      • Beste Ada, kinderen en kleinkinderen
        reactie 33   |   niet OK
        Gecondoleerd met het verlies van je man, jullie vader en opa.
        Ik heb jou Ada, en Rein leren kennen als de altijd aardige en betrokken buurvrouw en buurman van mijn zus en haar gezin. Altijd tijd voor een praatje en altijd belangstellend zo blijft Rein in mijn gedachten.
        Veel sterkte gewenst om dit grote verlies een plekje te geven.

        Sylvia Tabor

        Sylvia - Eerbeek
        18 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • Sterkte
        reactie 32   |   niet OK
        Lieve Fam. Augustijn!

        Altijd actief, surfen, vissen en met de kinderen in de weer. Zo herinneren wij Rein. Vrolijk, vriendelijk en geïnteresseerd. Onze kids vertelde dat Rein ze altijd lancons gaf. De mijnheer van het poeletje! Wat zal je gemist worden Rein.

        Heel veel sterkte Ada, Nils, Joost en Suzanne en de rest van familie.

        X Robby, Shanna, Nora, Rinke en Liva


        Shanna - Assendelft
        17 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • Herinneringen aan Rein
        reactie 31   |   niet OK

        Lieve Ada en kinderen,

        Iedereen die Rein ontmoette werd gegrepen door zijn jeugdig enthousiasme.

        Mijn eerste herinnering aan hem gaat terug naar de overdracht van zijn kamer op Primakassie aan mij, in 1974.
        Rein wilde wel een kleinere kamer omdat hij niet meer voortdurend op Primakassie verbleef maar wel nog een slaapgelegenheid nodig had in Arnhem i.v.m. de volleybaltrainingen. Doorgaans woonde hij bij Ada.
        Met regelmaat was Rein dus nog aanwezig op Primakassie en hij was dan ook ECHT aanwezig met enthousiaste verhalen over vakanties met vrienden zoals Leen, volleybal en later ook over surfen. Dat surfen was zijn passie en hij deelde graag zijn ervaringen. Midden in de kamer naam hij de surfhouding aan, één been gestrekt voor en het andere been diep gebogen achter en hangen maar. En móói man.

        Zoals je kunt zien was Rein ook van de partij op Primakassie-feesten. Op de foto’s zie je hoe hij (als oud hoofdbewoner) het woord wil geven aan de hoofdbewoner van dat moment bij de onthulling van het naambordje om 24:00 precies. Een begin van een nieuw jaar Primakassie.
        De Utrechtseweg was geblokkeerd door alle feestgangers toen er onder gejuich, bij wijze van doop, een pak hopjesvla tegen de gevel werd stukgegooid.

        Maar ook een aantal jaar later waren Rein en Ada aanwezig bij een reünie van oud bewoners.
        Er werden herinneringen opgehaald en foto’s gemaakt van de kamers en de bewoners die er gewoond hadden. Zo zie je Rein en mij in onze kamer staan. En de bordesfoto spreekt ook voor zichzelf.

        Toen ik een baan in Middenmeer kreeg als leraar bewegingsonderwijs hielp Rein mij met verhuizen. Al mijn spulletjes pasten in zijn Renaultje 4 en er was nog plaats voor surfspullen en een surfplank op het dak. Rein had zich voorgenomen om onderweg naar Middenmeer toch ook nog maar een paar uurtjes te gaan surfen op het IJsselmeer bij Hoorn. En zo bedacht, zo gedaan.

        In de jaren daarna bezochten Gea en ik jullie wel eens in Eerbeek. Zo ook een keer na de geboorte van Nils.
        Later gebeurde dat ook wel, als wij op camping Warnsborn in Arnhem stonden, tijdens de herfstvakantie.

        De laatste keer dat wij elkaar zagen was in juli 2019 toen wij in de buurt van Eerbeek waren. Het leek ons leuk om even af te spreken voor een koffiebezoekje. Na een belletje met Ada kregen we te horen dat Rein ernstig ziek was.
        Dat was een hele schok voor ons. Ondanks de omstandigheden waren we toch van harte welkom en het was goed om jullie te ontmoeten en te spreken.

        We zagen elkaar niet vaak maar elke keer was dat onvergetelijk. Het is fijn Rein gekend te hebben en we bewaren goede herinneringen aan hem.
        We wensen jullie heel veel kracht en troost.

        Liefs, Carel en Gea Middel


        Carel en Gea - Middenmeer
        13 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • reactie 30
        Ruud

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Ruud - Ugchelen

        13 maart 2021

      • Sterkte
        reactie 29   |   niet OK
        Lieve Ada, en familie,
        We wensen jullie heel veel sterkte met dit verlies.
        Gerrit en Bea Hol

        Bea - Eerbeek
        13 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • We zullen Rein nooit vergeten
        reactie 28   |   niet OK
        Lieve Ada, Nils en Loes, Joost en Dieuwertje, Susanne en Nick.
        Wat heeft de dienst ons geraakt, wat was er veel om te verwerken en wat zijn jullie kanjers , dat jullie alle drie zo over je vader kunnen praten.
        Wat zullen jullie Rein missen en wat zal hij ook door ons gemist worden.
        Zo samen opgegroeid in Eerbeek, zoveel gelijke hobby’s .
        Lieve allemaal, lieve Ada we zullen er voor jullie, voor jou zijn.
        Ik, Ria, realiseerde me, dat Rein en ik veel gemeen hebben en dat trof me zo. We zijn even oud, kennen elkaar al vanaf onze opleiding op de CALO in Arnhem. Rein heel veel samen met Leen. Dan kom je elkaar weer tegen in Eerbeek, allebei hoog gevolleybald. Daarna gaan we allebei naar Spiker om te spelen en trainen te geven.
        We gaan tennissen, alleen met golfen ging jij verder, maar ook ik haalde mijn GVB.
        Luwe en ik wensen jullie alle kracht toe en heel veel sterkte.


        Ria - Eerbeek
        12 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • reactie 27
        Tineke

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Tineke - eerbeek

        12 maart 2021

      • Herinneringen aan Reindert Augustijn
        reactie 26   |   niet OK
        Dinsdag 9 maart 2021 heb ik een herinnering opgeschreven om te delen tijdens de dankdienst voor Rein. Nadat ik Rein had gezien en Ada en de kinderen zag was het me duidelijk dat ik daar niet toe in staat zou zijn. Het overlijden van Rein heeft me ontzettend aangegrepen. Toen ik woensdag 10 maart na het afscheid thuis kwam heb ik geprobeerd m’n herinnering op te schrijven. Dat was gelukt maar ik raakte het zoek toen ik het op memori wilde zetten. Nu donderdag 11 maart doe ik weer een poging om het op de site te zetten.

        Mijn herinneringen gaan terug naar september1967. Het jaar dat Rein en ik studiegenoten werden aan de CALO en heel snel werden we ook kamergenoten. We hadden met Hans Seele een etage gevonden op de Slichtenhorststraat, in Klarendal, een volkse wijk in Arnhem. Het was boven een friettent en tegenover een buurtcafé. We hebben in dat café menig uurtje doorgebracht, bier en biljart. Een prachtig begin van ons studentenleven. We genoten er met volle teugen van (bier).

        Door omstandigheden werd de huur opgezegd en moesten we verkassen. We vonden via het buurtcafé een ander onderkomen. We gingen naar de Paulstraat. Dat heeft niet lang geduurd, de verhuurder was een stapelaar die weinig ruimte voor ons overhield.

        Rein en ik zijn toen gaan zoeken en hebben een benedenetage gevonden op de Bakenbergse weg. Twee kamers hadden we daar. Een neef van de verhuurster, tante Miep, huurde de voorkamer. Die neef had lange vingers, dat merkten we later. Rein heeft de neef, op Rein’s eigen manier, toegesproken, met het gevolg dat de neef niet meer aan onze spullen zat.
        Een jaar of drie hebben we daar gewoond, geleefd en gestudeerd. Als tante Miep kwam om de huur op te halen (dat ging handje, contantje) trokken we onze jassen aan om aan te geven dat we weg moesten. Tante Miep was namelijk lang van stof. Dat kon wel eens een uurtje of meer luistern worden naar een oudere dame. Onze interesse lag elders.

        Na de Bakenbergse weg zijn we gaan wonen op de Utrechtseweg im Primakassi. Een prachtig groot pand, met op de bovenste etage uitzicht over de Rijn. We woonden daar met een grote groep. Niet alleen studenten maar ook werkende jongeren.

        Zo’n vijf jaar lang hebben we samengewoond. Lief en leed gedeeld. Nooit ruzie gehad!

        Rein heeft nog een keer een goed woordje gedaan voor mij op de CALO. Ik had wat teveel vrije tijd genomen (een leuk vakantiebaantje in Italië). Mede door Rein z’n voorspraak heb ik toch m’n opleiding af kunnen maken….

        In 1972 zijn onze wegen uit elkaar gegaan. Maar we hebben contact gehouden. De laatste jaren hebben we ook heerlijk met elkaar kunnen golfen ( in 1977 hadden we dat ook al een keer gegolft (zonder dat we het konden) in Ierland)

        In 2019 deed Rein mee aan een tennistoernooi en een golftoernooi van jaargenoten van de CALO.
        Bij beide toernooien eindigde Rein als eerste!
        De jaargenoten die deelnamen aan deze toernooien zijn op de hoogte gebracht van het overlijden van Rein. Er is geschokt gereageerd. Twee jaar gelden de beste en nu dit.
        Enkele reacties: Wat een mooi, sympathiek, positief, enthousiast, vrolijke en charmante was Rein.
        Als we de volgende keer tennissen wordt het het Reindert.toernooi. De golfers kunnen dan spelen om de Reindert-beker!

        Rein je was drie dagen jonger dan ik, je was gymnastiekleraar net als ik, biologieleraar, net als ik, golfer net als ik, marshal net als ik. Rein ik mis je…..Wat fijn dat je 54 jaar lang m’n vriend was. Je was een halve broer voor mij, zo voelt het.

        Ada, Nils, Joost, Susanne, Loes, Dieuwertje, Nick en kleinkinderen dat het warme licht maar snel kan gaan schijnen voor jullie…..

        Leen Wiebenga

        Leen - ROSMALEN
        11 maart 2021

        Deel deze pagina:

      • Jaargenoot op de Calo
        reactie 25   |   niet OK
        Beste familie
        Allereerst mijn condoleances voor u allen voor het verlies van Rein .
        Via mijn schoonzoon Melle Bakker, hoorde ik van zijn overlijden , zo jammer !,ik ken Rein van de Calo en nog een paar ontmoetingen op de golfbaan in Brummen.wat een verlies .Rein stond en staat bij ons bekend als prima kerel ,altijd goed gemutst en bereid tot elke vorm van hulp voor iedereen . Een voorrecht om mee bevriend te zijn.
        Na contact met Jacques van Leersum leek het ons goed om onze jaargenoten op de hoogte te brengen. Wij hebben de mooie kaart via mail doorgestuurd.
        Kees van Renssen, oud-leraar gymnastiek Baudartius College Zutphen


        Kees - Zutphen
        10 maart 2021

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.