Ter herinnering aan Pieter Mol

Pieter Mol

16-03-1979

27-08-2021

Op 27 augustus is onze lieve, stoere Pieter-Jelle Mol plotseling aan een hartstilstand overleden tijdens zijn vakantie op Sicilië.

Woorden kunnen ons verdriet niet omschrijven.

Het afscheid van Pieter vindt in besloten kring plaats. Wil je toch een lief bericht achterlaten dan vinden we dat fijn. Nog meer troost halen we uit anekdotes of mooie herinneringen aan Pieter. Deel ze alsjeblieft en een foto uploaden kan ook. Daarvan maken we een mooi album voor zijn dochters.

Liefs,
Alette en familie Mol

Voeg uw reactie of herinnering toe met:

Als onzekere schuchtere jongen met buitenboord beugel kwam ik pas in de 2e klas op de middelbare school Dalton Han Stijkel. Ik herinner me die tijd erg goed omdat ik veel moeite had om aan te haken. Ik keek op tegen grote stoere gasten, zoals jij. Toen ik je dolde met voetballen tijdens de gymles merkte ik dat ik jouw respect gewonnen had. Dat heeft mij enorm geholpen mezelf te waarderen. Mede door jouw onvoorwaardelijke vertrouwen en waardering voor wie ik was, kon ik uitgroeien tot wie ik nu ben.

We werden beste vrienden vanaf de 3e klas op de middelbare school. Je ging met me om alsof ik jouw jongere broer was. Bij jou voelde ik me veilig. Ik voelde me ook stoer aan jouw zijde, onoverwinnelijk bijna. We waren een paar jaar onafscheidelijk en hebben veel meegemaakt samen. Ik daagde je uit ook te gaan voetballen op Quick (wat je een jaartje hebt gedaan), jij mij cricketen. Op jouw keiharde pitch ving ik een bal, die van een paar meter snoeihard op mijn gezicht af kwam(!!), in mijn eerste en enige cricket wedstrijd.

We zijn na die schooltijd ieder ons eigen weg gegaan. Ik kwam je af en toe bij toeval tegen. De laatste keer terwijl je over de parkeerplaats van het Leyenburg ziekenhuis rende met een plastic tasje in je hand. Je bleek op weg naar de geboorte van jullie dochter. Het leek alsof we elkaar in geen jaren hadden gemist. Je was weer even imposant, lief, hartelijk, zorgzaam, niet veranderd helemaal jezelf.

Wat is het leven ontzettend oneerlijk, nu jij niet bent waar je hoort te zijn, bij Alette, Madeleine en Maxime. Het leven was en wordt ook (weer) intens mooi. Dat bewijzen mijn herinneringen aan alles wat ik met jou heb mogen meemaken. Ik zal nooit vergeten wie jij was en wat je voor mij betekend hebt.

Liefs je vriend,
Jur

NB. Uiteraard wens ik jouw gezin en familie alle sterkte toe en bovenal een prachtig leven in de wetenschap dat hun vader en man een speciaal en bijzonder mens was. Helaas kan ik geen foto's vinden. Je kan het je bijna niet voorstellen maar onze Nokia 3310's hadden toen nog geen camera.

Inspiratie nodig voor uw reactie?

De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.

Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?

Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

Pieter Mol

Voeg uw reactie of herinnering toe met:

Inspiratie nodig voor uw reactie?

Wachtwoord vergeten