De eerste foto is een karakterestieke. Pieter voorop de boot bij de Lierse Gondelvaart. Hij genoot van het maken van muziek en zeker ook van het enthousiasme langs de kant. Wat een power moet je in je longen hebben om zo lang achter elkaar geluid uit die trompet te krijgen. Power was ook onderdeel van zijn werk. Je moet och aardig wat power hebben om al die PK's in bedwang te houden. Als eigenaar/chauffeur genoot hij van het rijden op de vrachtwagen van ZIJN Fa. P. de Jong en Zn. In de kantine zijn enkele mooie foto's te zien en ook een verzameling miniaturen van zijn wagenpark. Power was ook het woord toen hij zich terug knokte na zijn zware ongeval. Niet bij de pakken neer gaan zitten, maar snel de draad weer oppakken. Een man wars van kapsones; Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. Power was er ook binnen zijn gezin. Christa, Daan en later ook Tessa maakten deel uit van zijn gezin. Wat was hij er trots op. Ook tijdens zijn periode van afnemende Power bleef hij krachtig. Niet klagen, maar nog zoveel mogelijk uit het leven halen. Het heeft echter allemaal veel tekort geduurd. Wij zagen het al toen we met een optocht van oude vrachtwagens door de straat reden. (foto 2). Pieter zat in een rolstoel en genoot zichtbaar. Wat hadden we hem graag meegenomen tijdens onze rit. Het kon niet meer. Wat blijft is het respect voor Pieter. De fysieke power was er niet meer maar de geestelijke power zeker. Een gewone bijzondere Lierenaar is niet meer. De Gondelvaart moet het doen zonder zijn inbreng. Maar echter nog is dat Christa, Daan en Tessa verder moet zonder hem. Wij hopen dat zijn power jullie daarbij zal helpen. De vele mooir herinneringen die hij achterlaat zijn daarbij meer dan waardevol. Veel sterkte. Marijke en Wim Smit
