Lieve Peter,
Op m'n brommertje richting Garderen. Daar maakte ik voor het eerst kennis met jou, ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik van je vond in het begin...wat een aparte man. Later stond ik bij je aan de stoel. Implanteren, dat was andere koek dan de reguliere tandheelkunde. Vooral met jou was dat een feestje, als ik tijdens de behandeling aan een patiënt vroeg of alles goed ging, antwoordde jij steevast "Met mij gaat het goed hoor!". Wat hebben we gelachen, jouw (botte) humor...heerlijk!
Door de jaren heen ben ik je steeds beter leren kennen, wat een lieve man die Peter!
Toen ik jou vertelde dat ik ontslag nam in de Mondzorgpraktijk om bij Implacom te gaan werken, begon je te lachen en zei je dat je het zo leuk vond dat ik lekker aan de Paleisweg bleef werken. Jij hebt mij zoveel geleerd, voor alle vragen kon ik bij jou terecht. Geweldige reisjes hebben we gemaakt, zó gezellig! Ergens in 2018 zat ik bij je in de auto en vertelde ik jou dat ik wel toe was aan wat nieuws na ruim 11 jaar Implacom. Over dit soort dingen kon ik gewoon met jou praten, je was een luisterend oor en een fijne gesprekspartner. Je oordeelde niet en vroeg alleen wat ik dan zou willen gaan doen. Een tijdje later kwam je naar me toe en vroeg me of PerioSafe niet wat voor mij was...tja daar vroeg je wat.
Vanaf toen werd onze samenwerking weer veel hechter, samen sparren, samen knokken om PerioSafe op de kaart te zetten. Jouw drive om er een succes van te maken, jouw onuitputtelijke doorzettingsvermogen, jouw overtuigingskracht. Onderzoeken lezen, weer overleg, weer nieuwe inzichten. Wat heb je mij veel geleerd, nóg meer bewondering kreeg ik voor jou!
En toen begon jouw ziekte jou in een razend tempo in te halen. Paniek, dat voelde ik. Neeeee, dit gaat helemaal verkeerd, dit mag niet gebeuren!
En jij....jij was degene die mij geruststelde. Het is goed zo. Het komt wel goed meisje...
De levenslessen die je mij door al die jaren heen hebt meegegeven. Die zal ik de rest van mijn leven zo goed mogelijk proberen toe te passen; de slingers ophangen, delen én doorzetten! Als het niet linksom kan, dan maar rechtsom. Zo ontzettend dankbaar dat ik jou heb leren kennen!
Lieve Peter, mijn hart huilt...nooit meer even bellen, overleggen, sparren, samen lachen. Je hebt een heel speciaal plekje in mijn hart, ik draag je voor altijd met me mee. Vorige week zei je nog dat je me wel een beetje in de gaten zou blijven houden...daar vertrouw ik op!
Voor altijd in mijn hart...
Dikke kus,
Erika
